METEREN - Rieni Roos uit Meteren neemt als lid van het team Bommelwaard tijdens het Pinksterweekeinde deel aan de Roparun, de langste non-stop estafetterace ter wereld. Van zaterdagnacht tot maandagmiddag wordt hardgelopen van Parijs naar Rotterdam. De sponsorgelden die met deze race worden opgehaald komen ten goede aan projecten voor kankerpatiënten.
De Stichting Roparun financiert allerlei projecten, zoals dit jaar nog de aanschaf van een hoofdhuidkoeler voor het Ziekenhuis Rivierenland te Tiel. Met het gebruik hiervan tijdens chemokuren wordt bij veel patiënten haaruitval voorkomen. Het apparaat is niet noodzakelijk voor de behandeling en wordt dan ook niet vergoed door de ziektekostenverzekeringen, maar voor patiënten is het heel fijn dat zo'n vervelende bijwerking van de chemokuur wellicht voorkomen kan worden. Met de opbrengst van de vorige Roparun kon de stichting dit jaar onder andere ruim dertig ziekenhuizen zo'n hoofdhuidkoeler schenken.
Rieni weet zelf maar al te goed wat het betekent als iemand kanker heeft, zijn vrouw kreeg al op jonge leeftijd borstkanker. Doordat zij met het gezin gebruik konden maken van een vakantiehuisje van de stichting Roparun hoorde hij voor het eerst van de jaarlijkse estafetterace. Voor Rieni reden zich aan te melden bij het dichtstbijzijnde deelnemende team, de loopgroep Bommelerwaard. Peter Duvekot is trainer van de ploeg en zelf een van de lopers. ,,Iedereen kent wel iemand die kanker heeft, daar ontkom je niet aan. Als je je verdiept in wat de stichting doet voor mensen die langdurig in het ziekenhuis liggen, kan ik met mijn gezonde lichaam een steentje bijdragen. Zo kan je een goed doel combineren met je hobby.''
Er
zijn in totaal 210 teams. Ieder team bestaat uit 8 lopers en 6 fietsers en
nog zo'n 12 begeleiders, sportmasseurs en chauffeurs waaronder Wim Hoeflak
uit Rumpt. Omdat Rieni zelf een fanatiek fietser is begeleidt hij de
hardlopers op de fiets. Er zijn verschillende etappes die gelopen worden
door twee teams van ieder 4 lopers. Om het tempo erin te houden, het is per
slot ook een wedstrijd en de laatste jaren eindigde het team steeds bij de
eerste tien, rennen de lopers steeds 1 kilometer en worden dan afgelost. De
fietsers zorgen ervoor dat de loper veilig kan rennen, er wordt immers op de
openbare weg gelopen en de route loopt dwars door dorpjes en steden in
Frankrijk, België en Nederland. ,,We zijn gewoon weggebruiker en zullen ons
aan de verkeersregels moeten houden. Je moet voor het stoplicht wachten en
als je pech hebt zul je tweede Pinksterendag als je over de Haringvlietbrug
moet, 20 minuten moeten wachten als de brug open is.'' Ieder jaar financiert
Roparun een aantal grote projecten maar ook vele kleine regionale doelen,
zoals in het Ziekenhuis Rivierenland. Rieni en Peter hopen daar met hun team
ook dit jaar hun steentje aan bij te dragen. Dat ze daardoor waarschijnlijk
het hele weekend amper zullen slapen deert hen niet.
Donateurs en sponsors die de ploeg van Rieni willen steunen kunnen bijdragen overmaken op rekeningnummer 153493178 tnv Stichting Loopgroep De Bommelerwaard, Alem.
Dijkenloop blijkt tandenbijter
door Hester van Nisselrooij
Maandag 22 januari 2007 - Den Dungen - Aan de Dungense Dijkenloop deden 104 mensen mee. Het werd een ware beproeving.
De Dungense Dijkenloop veranderde gisteren van een eenvoudige tocht in een
zware klus. Foto Chris van Cromvoirt
Er stonden gisteren 104 deelnemers aan de start van de 16e Dungense
Dijkenloop. Níet het record van 150 inschrijvers, zoals de organisatie
gehoopt had. Oorzaak: het weer. Het werd een barre tocht.
Met een handjeklap gaan twee dames de finish over. Ze zijn tevreden. „Het
was afzien, maar we zitten netjes binnen het uur“, vertellen ze hun
wachtende familie. De deelnemers aan de Rabobank Dijkenloop, georganiseerd
door Triatlon vereniging RDG, lopen deze zondag vijf, tien of vijftien
kilometer. Afhankelijk van de afstand, zijn dit één, twee of drie rondes met
start/finish op de Beemdweg.
Keerpunten
Het parcours, dat voornamelijk over de zanderige ringdijk van Den Dungen voert, is normaal gesproken te doen. „Maar door de korte keerpunten, flink wat blubber en een heftige wind werd het een flinke tandenbijter“, aldus organisator Corné van Overveld.
Ropa Run
Veel renners gebruikten de tocht als training. Zo ook een lid van Ropa Run Team De Bommelerwaard, die zich over de finish stort. Op adem gekomen vertelt hij even later: „Het was zwaar deze keer, vooral als we tegen de wind in liepen. Je krijgt telkens flinke windstoten te verduren.“ Een teammaat ziet het in ieder geval als een goede voorbereiding op de Ropa Run (Parijs – Rotterdam ten bate van het kankerfonds, red.) komend voorjaar.
Afblazen
Ondanks dat hij op meer gehoopt had, is Van Overveld tevreden over de opkomst. „We dachten vandaag niet eens het aantal van vijftig deelnemers te halen. Vanochtend hebben we zelfs overwogen om het af te blazen. Gelukkig werd de wind minder.“
Minimale middelen , maximaal plezier ; dat bleek ook voor de 9e Lionssportdag te gelden!
Lionsclub Bommelerwaard had deze
ronde geen attracties gehuurd maar gezorgd dat we met minimale middelen toch
een fijne dag zouden beleven.
Dat is ze zeer goed gelukt en daar bedank ik ze bij deze voor!
Het was weer een geweldig leuke dag die deze keer de volgende onderdelen in zich had:
Volleybal:
Evenals vorig jaar hebben we hier alle wedstrijdpunten weten te behalen door
alles te winnen.
Deze keer hadden we de luxe om uit de spelers/speelsters te kiezen
(aangezien we uiteindelijk toch minder aanvulling voor andere teams hoefden
te leveren).
Met dank aan Karin en Loes !
Coopertest:
12 minuten zwemmen en 12 minuten hardlopen met in elk team 3 man en 1 vrouw.
Wat betreft het zwemmen dachten we dat dit ons Waterloo zou worden.
Gerard Schut , Bart Schut , Johan en Loes hebben hier zo goed gepresteerd
dat Jos,Peter,Antoon en Sieta met (zoals ook verwacht) de beste
loopprestatie konden compenseren en zo op dit onderdeel alsnog 16 van de 20
te behalen punten scoorden.
Ook hier speciale dank aan Bart.
Voetvolley:
Helaas , hier hebben we wat laten liggen .
Twee keer gewonnen en twee keer nipt verloren (dit laatste door te gehaast
spel?)
Touwtrekken:
Hier werden we gewogen en te licht bevonden!
De eerste heat wisten we na lang standhouden alsnog naar ons toe te trekken
; daarna was het echter bekeken.
De tweede tegen het onverwacht sterke Lions team ging al snel verloren en we
lagen er dus uit!
Bij de prijsuitreiking bleek dat
we het beter gedaan hadden dan we zelf inschatten ; een derde prijs hebben
we gehaald.
Nummer 1 was Action Fitness Velddriel en nummer 2 FSV Accountants.
Een disco en een rad van fortuin sloot deze gezellige dag af.
Allemaal bedankt!
Een trotse teamcaptain.
Ons team ook in de Franse krant
De nachtegalen van La Foret de Béthisy begroeten ons met schone klanken
In de vroege ochtend, voetstappen met 16 per uur
De eerste zonnestralen, dansend door het groene bladerdek
Strelen het gemoed, passie gekoesterd in serene rust
De pompiers van Solesmes, douche niet al te fris, maar warm onthaal
Schoon dorpje in het dal, vanaf de kerk de klim omhoog
Figuurlijk, realistisch, snel zoekend naar het ritme
Waar de avondzon de toppen van de heuvels kust
De lichten in de tunnel, kille klanken, ratelende trappen
Stad aan de Schelde, lopen onder de waterspiegel
Maar altijd weer bovenkomen, zonder keuze
Het doorgaan, de teamgeest is een must
De cowboys van Ossendrecht in een zonnig ochtendkabaal
Sfeervolle groeten met nog 120 slechts te gaan
Met waaierige tegenwinden de Haringvliet, omhoog
De sneltrein draait op volle toeren, weg verval
De muzikale klanken, emotie, daar waar het om draait
Hoeders van de Daniël, en het leven aan een zijden draad
Helden van de Coolsingel, met velen samen één
Omarming, ontlading, de zeven is gehaald, volmaakt getal
Gerard Bambacht, juni 2006
Volgend jaar weer! (door: Sander van Buuren)
Zwajé de la Mimol vormde maandagmiddag 5 juni een erehaag in Rotterdam voor Roparunteam De Bommelerwaard. Het Zaltbommelse blaasorkest bracht het ‘lijflied’ van het team ten gehore, getiteld ‘Samen Sterk’. De titel verwees al naar de steun aan mensen met kanker en indirect naar de geslaagde samenwerking van Zwajé en het Roparunteam. De titel is echter ook prima bruikbaar om de Roparun 2006 samen te vatten. Het grote aantal wegversperringen en omleidingen zorgde voor de nodige spannende situaties, maar mede door de saamhorigheid onder lopers, fietsers, chauffeurs, cateraars en verzorgers eindigde Team 76 op een prachtige 9e plaats.
Roparunteam De Bommelerwaard bereikte de eindstreep op de Coolsingel om 17.05 uur in een tijd van 36 uur en 56 minuten. De 530 kilometers van Parijs naar Rotterdam werden door de acht lopers afgelegd met een gemiddelde snelheid van 14,35 kilometer per uur. Het resultaat betekende niet alleen een erg mooie prestatie, maar toonde tevens de ruime ervaring van het Bommelerwaardse team aan. Waar veel recreatieteams de uiterlijke aankomsttijd van 15.00 uur overschreden en andere wedstrijdteams sterk afweken van de vooraf opgegeven gemiddelde snelheid, bleef Team 76 keurig op schema. Om de gewenste gemiddelde snelheid van 14,3 km/uur ook daadwerkelijk op de borden te krijgen in Rotterdam was de enthousiaste publieke steun die de teams ten deel viel meer dan welkom. In de nachtelijke etappes lag de gemiddelde snelheid door het enkele malen afwijken van de route, de iets moeizamere weersomstandigheden en de onvermijdelijk intredende vermoeidheid iets lager, maar dit werd tijdens de ‘Nederlandse’ etappes op maandag ruimschoots goedgemaakt. Met name Ossendrecht en Bergen op Zoom zijn een begrip onder de Roparunners. Ossendrecht was ditmaal volledig in Westernsferen en de dorpelingen betuigden verkleed als cowboy massaal hun steun in de vroege ochtenduren van tweede pinksterdag. Ook de passage op de volle Grote Markt in Bergen op Zoom gaf de lopers duidelijk vleugels.
Een meer dan verdiend eerbetoon na de zware etappes door het (soms meer dan) glooiende Noord-Franse landschap en de nachtelijke etappes over vaak gevaarlijke en donkere Belgische provinciale wegen.
Hoewel de publieke belangstelling voor de Roparun in Frankrijk en België minder is, werd team De Bommelerwaard uitermate gastvrij ontvangen in een Franse sporthal en Franse en Belgische brandweerkazernes, die dienst deden als rustplaats. In Guiscard, een plaats 100 kilometer boven Parijs, kwam de (Nederlandse) oud-burgemeester van Guiscard die de verblijfplaats al jaren voor het team regelt zelf nog even poolshoogte nemen en een Belgische brandweerman bleef midden in de nacht op om de Roparunners gastvrij te ontvangen in ‘zijn’ kazerne in Asse. Mooie contacten die warm moeten worden gehouden. Want volgend jaar is Roparunteam De Bommelerwaard ongetwijfeld weer van de partij.
8e Bedrijvensportdag Lionsclub Bommelerwaard 24 september 2005 Sporthal “De Kreek” Kerkdriel
Een leuke dag voor ons team , maar wel moeilijk te
bezetten. Er was namelijk op deze datum ook al het vertrek gepland voor ons
jaarlijks uitje (deze keer wadlopen).
Gelukkig kregen we toch een team op de been , namelijk:
Maria Schoenmakers
Marie-Jeanne Wolfs
Margreet Kösters
Johan Oomen
Jos Clement
Arie Heijstek
Wil Balvers
Hans Kösters
Helaas kon Irene Knoops door pech op het laatste moment niet meedoen.
We begonnen met volleybal en hebben daar geen punt laten
liggen !
Uitslag: Fsv Accountants + Adviseurs B.V. – Roparunteam de Bommelerwaard
24-29
Van Voorden-Promac - Roparunteam de Bommelerwaard
17-33
Roparunteam de Bommelerwaard - Solipsis B.V.
27-21
De Groot International – Roparunteam de Bommelerwaard
17-25
Daarna kwam het zaalvoetbal:
De poule:
Solipsis B.V. – Roparunteam de
Bommelerwaard 1-2
Roparunteam de Bommelerwaard – Fsv Accountants + Adviseurs B.V. 4-0
Een (voor ons team) superscore dus , we mochten zelfs de finale gaan spelen!
Het spel om de plaatsverdeling pakte zo uit:
Om plaats 5/6 : Van Voorden -Promac - Solipsis B.V.
1-0
Om plaats 3/4 : De Groot International – FSV Accountants + Adviseurs B.V.
0-1
Om plaats 1/2: v.d. Biggelaar Aannemingsbedrijf B.V. – Roparunteam de Bw.
5-0
Eerlijk is eerlijk , we maakten geen schijn van kans tegen v.d. Biggelaar ; zij konden voetballen en wij deden slechts ons best.
De stand tot nu toe:
v.d.Biggelaar 16
Roparunteam 14
FSV 12
De Groot International 10
Van Voorden - Promac 8
Solipsis B.V. 7
Denktank:
Op een gedeelde eerste plaats mochten we dus aan de sterrenslag in de hal beginnen.
Sterrenslag droog:
Helaas bleek dit het begin van ons Waterloo te zijn ; het
puzzelgedeelte viel ons zwaar tegen en op veel van de overige onderdelen
verloren we veel punten door net een paar seconden langzamer te zijn.
Uiteindelijk scoorde v.d. Biggelaar 8 punten en wij slechts 4.
De kans op de eerste plaats was verloren en we moesten zelfs oppassen om de
tweede plaats niet aan FSV kwijt te raken. We hadden op hen nog maar 1 punt
voorsprong.
Sterrenslag nat:
We dachten een redelijk zwemteam te hebben en dat bleek ook in de score tot
uiting te komen.
Van de Biggelaar was weer ijzersterk en behaalde ook hier de volle 8 punten ;
wij deden het redelijk en haalden 5 punten.
FSV had het echter goed gedaan en haalde 7 punten en pakte zo op de valreep
alsnog de tweede plaats.
We moesten , met her en der spierpijntjes, genoegen nemen met de derde plaats.
Overigens alsnog een mooi resultaat waar we met plezier aan kunnen terugdenken.
De einduitslag:
v.d. Biggelaar
38 pt.
FSV 32 pt.
Roparunteam de Bommelerwaard 31 pt.
Solipsis 24 pt.
Van Voorden – Promac 22 pt.
De Groot International 20 pt.
25 september Wadlopen met “Roparunteam de Bommelerwaard”
Na de uitnodiging van Sjan, hadden zich 18 personen
opgegeven voor het wadlopen van Holwerd (friesland) naar Ameland, de nodige
voorbereidingen had ze goed voor elkaar.
Een hotel was geregeld, alsmede de nodige adviezen, zoals hoge sportschoenen, (he
Jan)
Op zaterdag 24 september vertrokken we vanaf ons vertrouwde zwembad in
Zaltbommel.
Helaas moesten Marie-jean en Toos afzeggen, en moest Peter Aben met zijn
vrouwtje op het laatste moment afzeggen, waardoor we met twee auto’s konden
volstaan.
Het afscheidscadeau van Peter incl. speech bleef in Zaltbommel achter, (goed
bewaard in de auto bij Harrie thuis), waar ook de andere auto’s gestald werden.
(dankje Harrie).
Meteen in de provincie friesland aangekomen, pauzeerden we even, en vroegen naar
een friese lekkernij, maar de oranje koek werd toch gewisseld voor appelgebak
met slagroom.
Vroeg in de avond (met een ommetje <foei Sjan>) vonden we het knusse hotel waar
Gerard Schut met zijn vrouwtje al de eerste berenburger achterover had geslagen.
Na wat telefoontjes konden we Martijn en zijn vriendin verwelkomen met een goed
smakend biertje, waarna we buitenom geloodst werden voor een warme hap, (een
cafetaria dus!!!!!)
Met al wat biertjes achter de kiezen gingen we in Holwerd op zoek naar een
goede kok, maar op een groep van onze omvang was rond dit uur niet gerekend, dus
toch maar terug naar de frietjes, die door een lachende medewerkster vriendelijk
werden geserveerd.
Met een blik op de klok konden we net voor middernacht Stijn verwelkomen, na een
potje paintball (in Valkenswaard!!!!), ook hij mocht van ons toch nog een
biertje proeven.
De wekker stond op 06.00uur, en met het in de koelbox gereed staande
ontbijt/lunchpakket vertrokken we met droge kleding in plastic verpakt naar
restaurant zeezicht (bij de veerpont)
We voegden ons bij een hele grote groep fleurig uitgedoste wadlopers, met
kleurig hoge gypmjes, waartussen inmiddels ook Jory en Edwin, die vanuit Dokkum
waren gereisd.
Langs de dijk werden we in kleine groepjes verdeeld, onze gids was Piet (een
reeds op leeftijd zijnde Fries), die een stevige pas inzette door de modder van
het 1e uur, (Sjan in een drafje)
Met een prachtig opkomende zon, bij helder weer bereikte we de zand- en
mosselbanken, met een bebloed been bij Jory na een val bij de paaltjes, en af en
toe een stop voor oa gids Piet.
Bij de doorwaadplaatsen ging Piet gevolgd door Sjan en Ad onder hilariteit plat
en nat.
Bij het bereiken van Ameland, kregen we weer een modderstrook, en een klim naar
de duin, met afdaling naar het strand, waar we ons in de zee lekker schoon
konden spoelen.
Op het strand stond een tractor met platte wagen gereed om ons richting pont
(Nes) te brengen, (Antoon was te voet door de duinen gaan wandelen, en contact
met hem was zoek)
Aangekomen bij Nes, wachtte ons een verrassing want naar de pont was ook nog
eens 2,5km te wandelen, maar oa Adrie en Harrie sloegen zich hier goed doorheen,
met het vooruitzicht dat we na de oversteek van de pont in Zeezicht een warme
hap te verkrijgen was.
Bij de pont nog steeds geen Antoon, (achteraf bleek hij net op tijd te zijn maar
durfde de boot niet te nemen), op de boot werd de geur van gehaktballen door
Harrie weerstaan, en met een vlotte plate-service werden de hongerige magen in
Zeezicht gestild. Tommy stelde zich beschikbaar om op Antoon te wachten, (hij
had de boot toch nog van half drie) en deed een tukje in de auto.
De overige begonnen toch wel een beetje moe, (3 uur wadlopen en een forse wandeling) aan de lange terugreis, die om vijf uur in de middag eindigde bij de woning van Harrie.
Een geslaagd evenement, want in de avond, bij de autorit, en met name tijdens het wadlopen, hebben we toch weer lekker kunnen bijkletsen, en aan teambuilding kunnen doen.
Groetjes van Ad Mulders
Back to basic, na touringcar en hotels; dit
jaar de 2e maal met 2 teams
Nu veldbedjes in een sporthal en een 22-pers. bus en een mat.wagen.
Lopen om aan mensen met kanker: leven toe
te voegen aan de dagen.
Ook dit jaar via een mooie prom.loop en dankzij sponsors weer een succes.
Taxi-maasdriel, GGz, Autoponlease en Plieger
zorgden voor vervoer,
En ook dit jaar voor de 6e keer de prima fietsen van Cycletours
In “Bolfood-catering” hadden we op de
valreep een vervanger voor Cambium,
Slagerij de Vries, bakker v Keulen en Van Hezik fruit, en vd Oord vanouds
Print-best en Riny van Houten een begrip
binnen team de bommelerwaard
Niets is teveel, en op de valreep ook nog even in team:1 op komen draven.
Het is weer gelukt om nieuwe mensen te
besmetten met het roparun-virus:
Karien, Jos, Henk, Jory, Harrie, Simon, Sieta, Eric, MarieJean en HendrikJan.
Het 5 e Hooftje heeft zich aangesloten
(vader van Martijn), en hoe!!
Ruimte in de hal, incl. gastvrijheid en handige handjes. Dankje Gerardje.
Met een materiaalwagen naar Frankrijk, je zou denken waar begin je aan.
Irene heeft haar 1e Roparun-live
meegemaakt, en Edwin na 2000 weer terug.
Alle verzorgers hebben fantastisch werk gedaan, bijna ieder bleef in de race
De commissies hebben hun taak prima opgepakt, het was weer een succes,
Peter, kon bij zijn 1e optreden als teamcaptain, meteen vol aan de bak.
Team: 74 is na opspelende blessures knap teruggekomen in de wedstrijd,
Erik en Jos hebben hun promotie naar team:1 helemaal waargemaakt.
Het voorrijden van de aanrijroutes en
looproute, heeft zijn nut gehad,
Harrie , Adrie , Wim en Ad hebben er ook een leuk uitje van gemaakt.
Onze Nederlands/Franse vriend Cor de Horde
in Guiscard was super,
Probeer in Holland maar eens gratis een sporthal te regelen voor 2 dagen.
De pastamaaltijd, was prima verzorgd, en
voldoende aanwezig,
Lekker om te arriveren, en een half uurtje later met z’n allen te eten.
De omleiding bij Mechelen, was toeristisch,
maar goed bedoeld,
Een prima actie om Gerard S. en Gerard “Plieger” voorsprong te geven.
Na persoonlijk al eens Gerard Schut te
hebben vervangen als loper,
Wederom een blessure, maar positieveling, jij springt weer op de fiets.
Samenwerking is een punt waar we simpel en
erg sterk in zijn,
Zowel bij voorbereiding en opruimen waren velen beschikbaar.
Tranen van emotie en blijdschap vloeiden op
de Coolsingel.
Maar helaas ook tranen van verdriet, tengevolge van teleurstelling.
Jammer, maar door omzettingen is toch niet ieder tot zijn recht gekomen,
Blijkbaar is toch niet duidelijk, dat dit persoonlijk hard aankomt.
De aankomst werd door allen weer als groots
en emotioneel ervaren,
Familie, vrienden en elkaar lekker knuffelen want we hebben het geflikt.
Team 74: 15,1 ipv 15,2 een 8e plaats, met 7 finishende lopers, geweldig.
Team 76:12.9 ipv 12,8 een 58e, met enorme teamspirit, ik heb ervan genoten.
Ieder jaar springt er iets speciaal in het
oog, zo ook deze keer,
“een dag niet gelachen is een dag niet geleefd”
Jory, heeft er ons van overtuigd, De rit naar Kruibeke heeft ze ons door een
dipje gepraat, en uiteindelijk hebben we daar ook nog de brandweer gevonden.
Roparun 2005 zit er weer op, het
sponsorbedrag is weliswaar wat minder,
Maar het gevoel, om te lopen voor het goede doel is er niet minder om.
Ook in 2006 zullen we zeker weer aan de
start staan met: een “vrouwenteam??”
De bestaande commissies werken op de basis van 2005 een plan uit.
Iedere commissie zal aangevuld worden met nieuwe mensen, (actie best. Cie)
Waardoor er fris tegen de organisatie kan worden gekeken.
Hopelijk, kan de roparun-organisatie in 2006
de moeilijk taak,
om de schittererende route overeind te houden waar maken.
Blijf lekker trainen, op zaterdagochtend om
09.00u vanaf het zwembad,
Na de schoolvakantie pakken we georgansiseerd de draad weer op.
Ad Mulders teamcaptain
Sport is meer dan emotie door Gerard Bambacht
Sport is meer dan emotie. Daar
ben ik de afgelopen run wel achter gekomen.
Voor de zevende keer op pad. De zesde maal als loper.
Bij elke Roparun blijkt, dat de medaille meerdere keerzijdes kent. Zo ook deze
keer. Een lichamelijk mankement dat roet in het eten gooit. Nooit eerder
gebeurd.
Maar ja, je moet blijkbaar alles een keertje meemaken.
Als nooit tevoren blijkt dan, hoe belangrijk een teamband is.
Wanneer je echt op elkaar aangewezen bent, dan pas komt het echte Roparungevoel
naar boven.
Organisatorisch liep dit jaar alles gesmeerd binnen het team.
De juiste routes werden tijdig gevonden. Chauffeurs, kaartlezers en fietsers
waren superscherp. De vertrouwde handjes koesterden onze edele onderdanen.
En de hongerige maagjes werden gevuld. En als de kar met pastavoer niet ter
plekke was, dan werd er onder een vrolijk Solesmeszonnetje gewoon een greep
gedaan uit de pannenkoekencollectie. O ja, eindelijk die pannenkoek. Belofte
maakt schuld!
De teamcaptain keek en zag dat het goed was. En legde en passant nog wat
contacten met het gezag in Saint Gishlain. Wie weet, Roparun-zusterstadje?
Trouwens de teamcaptain bleef niet altijd kijken. Deed af en toe, bewust of
onbewust de oogjes stevig toe.
Waarschijnlijk om onze zelfstandigheid en zelfredzaamheid te testen.
Volgens mij zijn we op dat gebied als team wel met glans geslaagd.
Want op het moment, dat het fout dreigde te gaan, hebben we er met z’n allen
toch mooi alles uit weten te halen. Uit een shit-moment positieve energie halen,
snel effe janken en dan doorknallen. Dat hebben we gedaan. En hoe? Iedereen
heeft daar zijn – of haar steentje aan bijgedragen. Dank, dank, dank!!!
Toch wil ik even mijn loopmaatjes met name noemen. Zij hebben het verdiend:
Will. De sierlijkheid waarmee je op PW 1 kwam aanstuiven heb je de hele run behouden. De onderarmen horizontaal, de handen met licht gebogen vingers wat naar buiten gedraaid. Prachtig!
Erik. Verrekte fanatiekeling. Wat een progressie, wat een energie. En jouw vrouwtje heeft mij er doorheen gesleept.
Snelle Toontje. Was even niet snel meer. Kon niet meer. Maar de Phoenix is uit de as herrezen. Zoals we later zeiden: we hebben samen van twee halven één hele gemaakt. Allemachtigprachtig!
Gerard van Mook. Je hebt weer bewezen dat je als kleine man tot zeer grote daden in staat bent. Grote kanjer. Bedankt voor je steun. Ik heb genoten van je prachtige finish op de Coolsingel. Maar volgend jaar doe ik het toch echt liever zelf…
Jos. Jonge hond met ingetogen passie. Over progressie gesproken. Het zat helemaal goed met jou. Je ogen vielen wat in, maar bleven altijd glinsteren.
Rini. De diesel blijft altijd draaien. Hakken sierlijk tegen de kont zwaaiend. Zonder kramp, met glimlach. En altijd en eeuwig betrouwbaar.
En dan Martijn. Woorden schieten tekort. Drie etappes op rij, een Roparunrecord. Wat hebben we samen geknald. En toen ik moest stoppen, buffelde jij maar door. Superkanjer!
Hulde, hulde en meer dan lof voor jullie allen.
Maar dan nog even naar de eigenlijke kern van het verhaal.
Een gedicht spookte vorige week al door mijn hoofd.
Het werd onderweg tijdens de Roparun pas compleet gemaakt…
het wordt even stil in mijn
hoofd
lopend op de dijk,
het vergezicht, de Waal, lekker windje tegen,
één van mijn favoriete rondjes
stilte voor de storm
en dan denk ik even
aan het hoe en waarom
en voor wie?
helaas voor zovelen…
ver weg, denk je
maar al te vaak: zo dichtbij
in mijn gedachten al die gezichten
in mijn herinnering al die stemmen
het wordt vol in mijn hoofd
veel te vol voor mij
gevoelens voor even verdoofd
enkele dagen later
het hoofd is niet meer leeg te krijgen
speren, er voor gaan
eten, snelle douche, massage
we moeten het doorstaan
alweer een wissel
wat trek ik aan?
de makkers naderen met rasse schreden
alle spieren staan op scherp
elke vezel trilt
de focus, het vizier
de loophonger wordt nooit gestild
samen, altijd weer samen
met pijntjes en plezier
je kunt het niet alleen
nooit alleen, maar samen één
dat speciale, dat aparte
dat bijzondere gevoel
ik denk weer even aan de namen
gezichten flitsen door mijn hoofd
het feit, uiteindelijk het doel
gewoon maar meedoen voor de
fun
dat kent hier geen bestaan
je voelt…, je denkt…, je bent de Run
‘t zit in je, daar heb je ’t voor gedaan
dan mag je Roparunner zijn
je weet waar je ’t voor doet
verdien je echt de Roparun
en stroomt het door je bloed
en dan mag het best wel even stil worden in je hoofd…..
Gerard Bambacht, mei 2005
Je fietst niet op je eigen karretje
Ben weer trots op die bende Roparunners.
Door Loper Antoon.
Voor mij was het dit jaar een zeer heroïsche strijd.
Na een moeizame (trainings) voorbereiding, een goede start, een mindere 5e etappe, ben ik weer opgekrabbeld en heb de eindstreep wonderbaarlijk gehaald.
Dat kan alleen maar bij “Roparunteam de Bommelerwaard” waar de ondersteuning van de teamleden weer fantastisch was. Met name wil ik Ad Maas, Wim van Mer en Gerard Bambacht bedanken dat ze me op een zeer vakkundige wijze weer aan het lopen hebben gekregen. Ook de 3 overgebleven lopers Gerard van Mook, Wil Balvers en Erik Wolfs hebben zich daarna nog kranig geweerd evenals mijn vervanger op dat moment, Martijn van Hooft die 3 etappes achter elkaar doorbuffelde. Ook Peter Aben wil ik een compliment geven voor zijn goede omzettingen in de teams waardoor alles toch nog tot een goed eind kwam. Natuurlijk vergeet ik de rest van de ondersteuning: fietsers,chauffeurs, kaartlezers en catering niet maar “last but not least” een pluim voor onze gedreven teamcaptain Ad die weer een berg werk heeft verzet.
Allemaal geweldige prestaties die alleen maar gedaan kunnen worden in een goed geoliede vriendenploeg.
Roparunteam De Bommelerwaard op tandvlees naar finish
Door Sander van Buuren
Parijs/Rotterdam – Een aantal leden van Team 74 laat de tranen lopen als op maandagmiddag 16 mei om 14.19 uur de finish op de Coolsingel in Rotterdam wordt gepasseerd. Na een tocht van 530 kilometer met de nodige tegenslagen is de ontlading groot bij het eerste team van Roparunteam De Bommelerwaard. Precies een half uur later spelen zich dezelfde taferelen af als na bijna 41 uur lopen het tweede Bommelerwaardse team, Team 76 de finish bereikt van de 14e editie van De Roparun.
De bespiegelingen vooraf waren duidelijk: bij Team 74 werd ingezet op een gemiddelde snelheid van 15,2 kilometer per uur en bij Team 76 op 12,8. Door Team 76 te laten starten om 22.56 uur en Team 74 om 3.33 uur zouden de ploegen om respectievelijk 15.00 en 14.00 uur de finish moeten bereiken, zodat het feestje op de Coolsingel gezamenlijk gevierd zou kunnen worden. Maar de Roparun is een avontuur en een goed avontuur kent altijd enkele verrassende wendingen en onverwachte (of ongehoopte) ontwikkelingen.
Het avontuur Roparun 2005 begint voor de 50 leden van Roparunteam De Bommelerwaard op zaterdagmiddag 14 mei in een sporthal in Guiscard, een plaatsje ruim 100 kilometer boven Parijs. Na een stevige pastamaaltijd vertrekken de lopers, fietsers, chauffeurs en kaartlezers van Team 76 naar het startterein, Parc La Courneuve in Noord-Parijs. Team 74 hoeft pas om 01.00 uur deze kant op en dus wordt geprobeerd om op de meegebrachte veldbedden nog even een paar uurtjes te slapen. ‘Geprobeerd’, want de spanning is bij iedereen duidelijk voelbaar. Vooral voor de lopers lijkt de klok in het ‘basiskamp’ stil te staan. Zo dicht bij de startlijn in Parijs willen zij het liefst zo snel mogelijk aan de slag.
Na het controleren en monteren van de fietsen en het vullen van de voedsel- (krentenbollen, mueslikoeken, energierepen, pinda’s, chocola en bananen) en drankvoorraad (water en sportdrank) mogen ook de eerste vier lopers van Team 74 met het begeleidende taxibusje naar de start. Hier valt direct de eerste meevaller te noteren: de verwachte regendruppels zijn nergens te bekennen en de temperatuur is goed. De eerste uren van Roparun 2005 verlopen dan ook prima. Als om 06.40 uur na 48 kilometer wordt overgegeven aan de andere vier lopers van het team is al een voorsprong van vijf minuten op het tijdsschema opgebouwd en begint de zon door te breken in de Noord-Franse polders. Na de wissel wordt door de eerste ploeg snel de rustplaats opgezocht, de brandweerkazerne in Compiègne, waar een warme douche, een goede maaltijd en de massagetafel wachten. Om 08.20 uur is de ploeg weer helemaal fris om het bij het tweede wisselpunt weer over te nemen.
De zondag verloopt voorspoedig. De etappes door het zonnige Noord-Franse en Zuid-Belgische landschap, die een lengte kennen tussen de 35 en 52 kilometer, worden keurig volgens schema afgelegd. Regelmatig telefonisch contact tussen de captains van Team 74 en 76 maakt duidelijk dat het ook bij Team 76 prima loopt. Bij het ingaan van de nacht laten de eerste pijntjes zich voelen. De etappes worden weliswaar iets korter (30 tot 40 kilometer), maar de wegen worden er niet beter op en ondanks dat het droog blijft, worden ook de weersomstandigheden zwaarder. De temperatuur daalt snel en een stevige mist zet op. In de vroege uren van de maandagochtend volgen de slechtnieuwsberichten zich achter elkaar op. Beide ploegen van Team 74 zien een loper met een blessure uitvallen, waardoor een goede positie in het eindklassement verkeken lijkt. Omdat ook bij de overgebleven lopers enkelen kampen met lichte blessures, lijkt de wedstrijd uitlopen in een rustiger tempo de enige optie. Na het optrekken van de mist ziet de wereld er echter letterlijk en figuurlijk weer een stuk zonniger uit. De temperatuur gaat omhoog, de wegen worden beter, het publiek langs de route wordt steeds talrijker en massages, aanpassingen in de schoenen van enkele lopers en intapen zorgen er voor dat zeven lopers verder kunnen, zodat na twee langzamere etappes weer gas kan worden gegeven. In de laatste 60 kilometer worden tientallen eerder gestarte teams opgeslokt, waaronder Team 76, dat bezig is aan een prachtige Roparun. Volgens de planning zou Team 74 een uur eerder om de Coolsingel aan moeten komen dan Team 76, maar pas vlak voor de Haringvlietbrug weten de lopers van Team 74 de collega’s van team De Bommelerwaard te passeren.
Op de finish bedraagt het verschil tussen beide teams dan
ook slechts een half uur. Team 74 blijft met een afgerond gemiddelde van 15,1
kilometer per uur net achter bij de opgegeven snelheid van 15,2. In het
officieuze eindklassement betekent dit een achtste plaats. Een prachtige
prestatie, zeker gezien de tegenslagen. Team 76 weet zelfs boven de opgegeven
gemiddelde snelheid van 12,8 te blijven: afgerond komen zij uit op 12,9
kilometer per uur, goed voor de 57e plaats in het veld van 180 teams.
Roparunteam houdt vuur brandend
Door Sander van Buuren
Bommelerwaard – Roparunteam De Bommelerwaard reist zaterdagochtend 14 mei weer af naar Parijs om voor de zesde maal aan de start te verschijnen van de Roparun, de langste non-stop estafetteloop ter wereld die na 530 kilometer op maandagmiddag 16 mei eindigt in Rotterdam. De trainingen in de laatste weken hebben laten zien dat het team helemaal klaar is voor de nieuwe uitdaging.
Tussen de vaste trainingskilometers door werd op donderdag 5 mei een eervolle testloop afgelegd. Op verzoek van het Oranjecomité Kerkdriel bracht Roparunteam De Bommelerwaard het bevrijdingsvuur van Wageningen naar het Monseigneur Zwijsenplein in Kerkdriel, waar burgemeester J. Mikkers en zijn wethouders de lopers en fietsers na een estafetteloop van vijf uur ontvingen. Voor het team betekende dit niet alleen een goede laatste testcase, maar ook een mooie bijdrage aan de viering van bevrijdingsdag in de Bommelerwaard, vind ook Gerard Bambacht, die als loper en initiatiefnemer vanaf het eerste uur bij Roparunteam De Bommelerwaard betrokken is: “Om deel uit te maken van het Roparunteam dien je bezieling te hebben. De belangrijkste drijfveer om dit te doen is eigenlijk niet het lopen zelf, maar de doelen die je hiermee ondersteunt. Dit geldt niet alleen voor de goede doelen van het Roparunfonds, maar ook voor andere activiteiten waaraan je als Roparunner een bijdrage kunt leveren. Het ophalen van het bevrijdingsvuur is hier een voorbeeld van, maar bijvoorbeeld ook de organisatie van de sponsorloop voor Azië die we in januari samen met de Bommelerwaardse basisscholen hebben gehouden. Hier werd door 1.500 kinderen 25.000 euro bijeen gelopen. Dat is echt prachtig. Ook bij de Promenadeloop in april hebben we weer benadrukt hoe belangrijk en mooi we het vinden dan kinderen zich belangeloos in willen zetten voor leeftijdsgenootjes. Het Roparunfonds richt zich heel sterk op de steun aan jonge kankerpatiëntjes. Dat maakt het tot zo’n mooi doel. Zolang wij als team de steun aan al die goede doelen als gezonde drijfveer weten te behouden is het niet moeilijk om de finish in Rotterdam te halen.”
Vorig jaar zetten 188 teams zich via de Roparun in voor het Roparunfonds. Gezamenlijk liepen zij ruim 2,6 miljoen euro bijeen, waarmee de teller na dertien jaar Roparun op 16 miljoen euro staat. Met dit geld wordt een groot aantal projecten ondersteunt dat zich richt op het verbeteren van de kwaliteit van het leven van kankerpatiënten. Hierbij valt te denken aan projecten van diverse (kinder)ziekenhuizen in Nederland en Frankrijk en het opzetten van eigen vakantiebungalows en inloophuizen waar kankerpatiënten en hun familieleden kosteloos kunnen verblijven. Inmiddels hebben drie Roparun Inloophuizen de deuren geopend, waar ontspannende activiteiten worden geboden, informatie verkregen kan worden en kan worden deelgenomen aan groepsgesprekken. Daarnaast worden landelijke organisaties als het Vicky Brownhuis en de Stichting Asbestkanker ondersteunt.
Roparunteam De Bommelerwaard kon vorig jaar dankzij sponsoring van Bommelerwaardse bedrijven en particulieren en de opbrengst van de Promenadeloop en lotenverkoop 29.000 euro overmaken naar het Roparunfonds. De voorlopige opbrengst van dit jaar komt wat lager uit, maar hier is volgens Bambacht een duidelijke oorzaak voor aan te wijzen: “Veel mensen hebben een bijdrage geleverd voor de ramp in Azië en dat is natuurlijk heel begrijpelijk en terecht. Wij doen er alles aan om het belang van het Roparunfonds bij iedereen onder de aandacht te blijven brengen. Wij willen het vuur als het ware brandend houden.”
Het vuur dient niet alleen brandend te worden gehouden in de Bommelerwaard maar ook binnen het team. Met in totaal 50 teamleden (lopers, fietsers, chauffeurs, kaartlezers, cateraars, verzorgers) wordt in twee teams van acht lopers deelgenomen. Door de grootte van de groep dienen ieder jaar enkele nieuwe teamleden ingepast te worden. Geen probleem volgens teamcaptain Ad Mulders: “We hebben veel ervaren mensen in de ploeg, die precies weten wat de Roparun inhoudt. Het is een geoliede machine waarin nieuwe teamleden zich snel thuis voelen. We zijn er weer helemaal klaar voor. Als iedereen tijdens de run de afspraken goed nakomt en vooral ook geniet komt het allemaal prima voor elkaar.”
5 mei 2005.
Roparunteam "De Bommelerwaard" heeft weer eens nuttige
(en gezellige) kilometers mogen afleggen.
We hebben het "bevrijdingsvuur" in Wageningen mogen ophalen en in de gemeente
Maasdriel de bevrijdingsfakkel ontstoken.
Om 4:45 uur vertrokken we vanaf bij "De Kreek" met twee busjes van taxi
Maasdriel.
Om 6:00 uur werd onze fakkel (en de stormlamp als
reserve) ontstoken en begon de loop.
Er waren 4 ploegen van 4 lopers, 3 fietsers, 2 chauffeurs en onze teamcaptain
Ad.
We liepen volgens de route die Rini had uitgestippeld. Rini kon helaas niet
aanwezig zijn maar Ad heeft de honneurs prima waargenomen.
Het begin van de loop was vooral voor de fietsers fris maar het weer was verder
goed en het bleef de hele morgen droog.
Via de Grebbeberg en Rijnbrug bij Rhenen liepen we de Betuwe in. Verder door Lienden en
Echteld naar de tolbrug bij Tiel waar we de Waal overstaken. Omdat we een
langzaam loopschema hadden was er voldoende tijd voor een dolletje en een
grapje. Onderweg was RTM volop in de weer om ons team te filmen. Via Wamel en
Dreumel bereikten we de gemeente Maasdriel bij Heerewaarden. Via Rossum, Alem en Veldriel
bereikten we het gemeentehuis van Kerkdriel waar we door het Heerewaardense
"Herivarda" (Pipes
and Drumsband)
werden opgewacht. Met passende muziek vertrokken we naar het plein waar
burgemeester Mikkers ons verwelkomde en in zijn toespraak over de bevrijding van
Maasdriel memoreerde.
Namens ons team mocht onze "laatste loop-versterking" Sita van Kervel het
bevrijdingsvuur ontsteken.
Wim van Mer koninklijk onderscheiden
Het heeft Hare Majesteit behaagd………
Onze trouwe masseur Wim van Mer heeft op 29 april 2005 van burgemeester Mikkers van de Gemeente Maasdriel een koninklijke onderscheiding ontvangen voor het vele vrijwilligerswerk dat Wim al jarenlang doet. Hij is benoemd tot Lid in de Orde van Oranje Nassau.
Binnen ons Roparunteam is Wim al weer enkele jaartjes actief als masseur. Mede dankzij hem worden onze vermoeide spiertjes onderweg soepel gehouden. We zijn daarom ook zeer trots, dat hij deze onderscheiding heeft mogen ontvangen. En gelukkig houdt Wim wel van een versiering.
“Wimke, van harte proficiat! Hopelijk blijf je nog lang onze masseur.”
Verslag van Promenadeloop 2005.
Uitslag van
Promenadeloop 2005.
Roparunteam beste sportploeg van Maasdriel !!
Klik op
krantenknipsel om te vergroten.
Backspace of vorige om terug te gaan.
Tijdens de carnaval konden we op een ludieke wijze wat reclame
maken voor onze
"nominatie sportploeg van het jaar".
We hebben veel plezier gehad en totaal 1200 stemwijzers!!!! uitgedeeld.
We gingen er met de 11e prijs vandoor dat is toch een mooie prijs met carnaval.
Het prijzengeld gaat natuurlijk naar het goede doel.
Roparunners brengen
bevrijdingsvuur naar Maasdriel
Genomineerde "sportploeg 2004" draagt bij aan bevrijdingsfeest
(Carillon februari 2005)
Zoals ook op 5 mei 1995 het bevrijdingsvuur vanuit Wageningen naar Kerkdriel werd gebracht door een enthousiaste groep lopers zal ook dit jaar het "symbool van bevrijding" naar onze gemeente worden gehaald. Dit jaar door de Stichting Roparun Bommelerwaard. Een groep lopers die zich inzet om zoveel mogelijk geld in te zamelen voor kankerpatiënten. In het bijzonder voor kinderen. Zeer speciale projecten, zoals vakantieverblijven, begeleidings- en therapiecentra, sociale fondsen, inloophuizen, enz., worden uit de ingezamelde gelden gefinancierd. Kortom: alles wat het leven van kankerpatiëntjes draaglijker maakt.
Inmiddels is de voorbereiding voor roparun 2005, een hardloopwedstrijd van Parijs naar Rotterdam over 530km, in volle gang.
Het verzoek van het Oranjecomitee om in de nacht van 4 op 5 mei naar hotel de Wereld in Wageningen af te reizen werd met gejuich ontvangen. Een mooie gelegenheid om zich ook op ander gebied verdienstelijk te maken en een prima training voor de Roparun!
De te overbruggen afstand van ca. 50 km mag voor deze sportieve dames en heren natuurlijk geen probleem zijn. Op welk tijdstip de groep met het bevrijdingsvuur in Kerkdriel arriveert is nog niet bekend maar zal afhangen van de organisatie (Oranjecomitee). Wel stellen de Roparunners het op prijs dat zoveel mogelijk lopers, dus ook niet-Roparunners, de laatste kilometers aansluiten om zo met zoveel mogelijk hardlopende mensen op het Mgr. Zwijsenplein aan te komen. Plaats en tijdstip van aansluiting worden nog bekend gemaakt, zo ook de exacte route die wordt afgelegd.
De Roparunners hopen niet alleen het bevrijdingsvuur op 5 mei te dragen maar zeker ook de eervolle titel "Sportploeg van 2004". Deze titel wordt door de gemeente Maasdriel toegekend op 22 februari a.s.. Of eigenlijk door de inwoners van Maasdriel middels een heuse stemming. Hiervoor kan een stemformulier (zie Het Carillon vorige week) worden ingeleverd of een email (zie www.maasdriel.nl - onder nieuws) worden verzonden.
Is voor u nog niet helemaal duidelijk waarom de Roparunners zijn genomineerd dan nog even de wapenfeiten:
Leden zetten zich belangeloos in voor kankerpatiënten; lopen is slechts een middel om publiciteit te verkrijgen;
Totale opbrengst uit lotenverkoop en sponsorgelden gaan naar beoogde doelen; alle onkosten worden door leden zelf betaald;
In 2004 is met alle activiteiten € 29.000,- bijeengebracht wat het totaal van de afgelopen jaren op ruim € 100.000,- brengt;
Prestatie's in Roparun: 2000-18e; 2001-18e; 2002-5e; 2003-10e; 2004-10e en 68e (2 teams);
Organisatie Promenadeloop, een prestatie- annex wedstrijdloop met bijna 500 deelnemers; een sponsorloop met in 2004 een opbrengst van € 6200,-;
Promotie op Braderie in Zaltbommel en tijdens Acht van Driel;
Sportief: Wekelijkse training op zaterdagochtend, deelname aan regionale wedstrijden, individueel 80-120km trainingskilometers per week, Rondje Bommelerwaard-promotieloop van 60km;
Team: Ca. 20 lopers en ca. 30 vrijwilligers om het team het gehele jaar door te ondersteunen bij de Roparun, bij promotionele activiteiten, interne organisatie, lotenverkoop en bijeenbrengen van sponsorgeld.
Roparun team de Bommelerwaard is door een onafhankelijk team van 3 wijze mannen genomineerd om mee te doen aan de verkiezing van sportploeg van het jaar 2004 van de gemeente Maasdriel. Lees meer hierover onder de volgende link. www.maasdriel.nl
Bommelse scholieren rennen voor Azië
Het kan niemand zijn
ontgaan: de enorme ramp die Azië op tweede Kerstdag heeft getroffen.
Er
is inmiddels heel veel geld ingezameld voor hulp aan de mensen in de getroffen
gebieden. Ook in de Bommelerwaard wordt er via allerlei acties geld ingezameld
voor dit goede doel. Bijna alle basisscholen hebben inzamelacties of
sponsorlopen georganiseerd. Op vrijdag 14 januari liepen alle scholieren van
alle Bommelse basisscholen hun sponsorloop voor Azië. Wij mochten, als
Roparunteam, de organisatie van het actieve gedeelte van deze gezellige loopdag
voor onze rekening nemen.
De
jongste kinderen liepen hun rondjes, samen met onze teamgenoten, in de sporthal
bij het Cambium aan de Courtine. Deze kleine kids zetten duidelijk hun beste
beentje voor, op het vrolijke ritme van de Kabouter Plop- en K3-muziek. De
groepen 4 t/m 8 mochten in Sporthal De Ring hun sportieve kunsten vertonen. Elke
20 minuten ging er een groep van ongeveer 50 leerlingen van start. We begonnen
telkens met een gezamenlijke warming-up op lekkere beatmuziek. En daarna kreeg
de jeugd een afwisselend loopprogramma van ongeveer een kwartier voorgeschoteld.
Iedereen deed zijn/haar uiterste best, luid aangemoedigd door het enthousiaste
publiek op de tribunes. Na afloop was er voor alle kinderen een lekker flesje
yoghurtdrank en een heerlijke appel. En dat smaakt wel na een poosje lekker
sporten.
Heel
bijzonder was de yell die als een soort golf
de gehele dag door van de ene groep naar de andere groep werd doorgegeven:
Vet cool, vet cool! We rennen voor het goede doel! En dat is gebeurd ook. Want de 1500 schoolkinderen liepen samen bijna € 25.000,= bij elkaar voor het goede doel. Een prachtig bedrag! Hiermee kunnen weer heel veel mensen worden geholpen. We hebben er samen een prachtige loopdag van kunnen maken. Met een mooie hoofdrol voor alle rennende kinderen die zoveel geld hebben opgehaald. En wij hopen natuurlijk, dat wij veel van deze kinderen straks weer terugzien bij de start van de Zesde Bommelse Promenadeloop op 23 april. Want wat is er nou leuker, dan gezellig samen rennen voor het goede doel?!
Gerard
Bambacht
Bedank kaartje van de Zaltbommelse
basisscholen.
Team de Bommelerwaard al weer op weg naar Roparun 2005
Door Sander van Buuren
December 2004
Bommelerwaard – 14 mei 2005 lijkt nog ver weg. Deze datum staat echter al lang en breed omcirkeld in de agenda’s van de leden van Roparunteam De Bommelerwaard. Op deze dag gaat namelijk de veertiende editie van de Roparun van start. De lopers van team De Bommelerwaard zijn inmiddels al weer hard in training en alle leden van het team zetten zich in voor de verkoop van loten en het werven van sponsors. Niet ter ondersteuning van het team, maar van het Roparunfonds dat haar financiële middelen aanwendt voor duurzame projecten voor kankerpatiënten.
Roparunteam De Bommelerwaard nam vorig jaar voor het eerst met twee teams deel aan de Roparun, de langste non-stop estafetteloop ter wereld van Parijs naar Rotterdam (voorheen van Rotterdam naar Parijs). Deze deelname met in totaal 16 lopers en ongeveer 35 ondersteunende teamleden zorgde zowel in de voorbereiding als tijdens de loop voor veel organisatorische uitdagingen. Alle leden van team De Bommelerwaard waren na afloop echter zo enthousiast dat besloten is ook dit jaar weer met twee teams aan de start te verschijnen. En dat betekent dus weer een hele organisatie waar niet vroeg genoeg mee gestart kon worden. De lopers trainen inmiddels al weer gezamenlijk op zaterdagmorgen. Iedere eerste zaterdag van de maand in de bossen en op de atletiekbaan van atletiekvereniging Prins Henkdrik in Vught en op de overige zaterdagen van 9.00 tot 11.00 uur rondom Zaltbommel, waarbij gestart wordt vanaf het parkeerterrein bij zwembad Akwamarijn. De eerste nieuwe lopers hebben zich al aangesloten bij deze groepstrainingen en teamcaptain Ad Mulders zou het leuk vinden als zich nog enkele enthousiaste lopers melden: “Voor gedreven lopers die het in zich hebben om drie of vier keer per week te trainen en die een halve marathon goed aankunnen lijkt het trainen met onze loopgroep me een hele leuke en gezellige uitdaging. Lopers die zich bij ons aan willen sluiten moeten zich er echter wel bewust van zijn dat zij zich niet uitsluitend aansluiten bij een loopgroep, maar bij een enthousiast team dat zich inzet voor een goed doel. Als echte Roparunner word je geacht je ook in te zetten bij bijvoorbeeld lotenverkoop, sponsorwerving en het organiseren van een evenement als de jaarlijkse Promenadeloop”. In de komende maanden wordt door de lopers van team De Bommelerwaard niet alleen gezamenlijk getraind, maar ook deelgenomen aan (recreatieve) lopen als de Engelenmeercross, De Hoogheuvel Dijkenloop in Den Dungen en de halve marathon in Drunen. Op basis van onder meer de inzet tijdens de trainingen en de resultaten bij de verschillende lopen worden in januari de teamsamenstellingen bepaald.
De sportieve kant van de Roparun gaat hand in hand met het charitatieve aspect. Vandaar dat ook de verkoop van loten en het werven van sponsors al weer van start is gegaan. De leden van Roparunteam De Bommelerwaard benaderen bedrijven in hun omgeving voor sponsoring en proberen loten te verkopen voor de grote Roparun-loterij, met in de prijzenpot onder meer verschillende vakantiereizen. De volledige opbrengst van deze acties komt ten goede aan het Roparunfonds, waar door team de Bommelerwaard vorig jaar 29.000 euro naar kon worden overgemaakt.
Voor de aankoop van loten(boekjes): Gerard van Mook, tel: 0418-662052 of Gerard Bambacht, tel: 0418-511222. Overige informatie is verkrijgbaar via de website: www.bommelerwaard-runners.nl.
Roparun - Team de Bommelerwaard |