Roparun Carillon


 

METEREN - Rieni Roos uit Meteren neemt als lid van het team Bommelwaard tijdens het Pinksterweekeinde deel aan de Roparun, de langste non-stop estafetterace ter wereld. Van zaterdagnacht tot maandagmiddag wordt hardgelopen van Parijs naar Rotterdam. De sponsorgelden die met deze race worden opgehaald komen ten goede aan projecten voor kankerpatiënten.

 

De Stichting Roparun financiert allerlei projecten, zoals dit jaar nog de aanschaf van een hoofdhuidkoeler voor het Ziekenhuis Rivierenland te Tiel. Met het gebruik hiervan tijdens chemokuren wordt bij veel patiënten haaruitval voorkomen. Het apparaat is niet noodzakelijk voor de behandeling en wordt dan ook niet vergoed door de ziektekostenverzekeringen, maar voor patiënten is het heel fijn dat zo'n vervelende bijwerking van de chemokuur wellicht voorkomen kan worden. Met de opbrengst van de vorige Roparun kon de stichting dit jaar onder andere ruim dertig ziekenhuizen zo'n hoofdhuidkoeler schenken.

Rieni weet zelf maar al te goed wat het betekent als iemand kanker heeft, zijn vrouw kreeg al op jonge leeftijd borstkanker. Doordat zij met het gezin gebruik konden maken van een vakantiehuisje van de stichting Roparun hoorde hij voor het eerst van de jaarlijkse estafetterace. Voor Rieni reden zich aan te melden bij het dichtstbijzijnde deelnemende team, de loopgroep Bommelerwaard. Peter Duvekot is trainer van de ploeg en zelf een van de lopers. ,,Iedereen kent wel iemand die kanker heeft, daar ontkom je niet aan. Als je je verdiept in wat de stichting doet voor mensen die langdurig in het ziekenhuis liggen, kan ik met mijn gezonde lichaam een steentje bijdragen. Zo kan je een goed doel combineren met je hobby.''

Er zijn in totaal 210 teams. Ieder team bestaat uit 8 lopers en 6 fietsers en nog zo'n 12 begeleiders, sportmasseurs en chauffeurs waaronder Wim Hoeflak uit Rumpt. Omdat Rieni zelf een fanatiek fietser is begeleidt hij de hardlopers op de fiets. Er zijn verschillende etappes die gelopen worden door twee teams van ieder 4 lopers. Om het tempo erin te houden, het is per slot ook een wedstrijd en de laatste jaren eindigde het team steeds bij de eerste tien, rennen de lopers steeds 1 kilometer en worden dan afgelost. De fietsers zorgen ervoor dat de loper veilig kan rennen, er wordt immers op de openbare weg gelopen en de route loopt dwars door dorpjes en steden in Frankrijk, België en Nederland. ,,We zijn gewoon weggebruiker en zullen ons aan de verkeersregels moeten houden. Je moet voor het stoplicht wachten en als je pech hebt zul je tweede Pinksterendag als je over de Haringvlietbrug moet, 20 minuten moeten wachten als de brug open is.'' Ieder jaar financiert Roparun een aantal grote projecten maar ook vele kleine regionale doelen, zoals in het Ziekenhuis Rivierenland. Rieni en Peter hopen daar met hun team ook dit jaar hun steentje aan bij te dragen. Dat ze daardoor waarschijnlijk het hele weekend amper zullen slapen deert hen niet.

 

Donateurs en sponsors die de ploeg van Rieni willen steunen kunnen bijdragen overmaken op rekeningnummer 153493178 tnv Stichting Loopgroep De Bommelerwaard, Alem.

 


Uitslag

Dijkenloop blijkt tandenbijter

door Hester van Nisselrooij

Maandag 22 januari 2007 - Den Dungen - Aan de Dungense Dijkenloop deden 104 mensen mee. Het werd een ware beproeving.


De Dungense Dijkenloop veranderde gisteren van een eenvoudige tocht in een zware klus. Foto Chris van Cromvoirt


Er stonden gisteren 104 deelnemers aan de start van de 16e Dungense Dijkenloop. Níet het record van 150 inschrijvers, zoals de organisatie gehoopt had. Oorzaak: het weer. Het werd een barre tocht.
Met een handjeklap gaan twee dames de finish over. Ze zijn tevreden. „Het was afzien, maar we zitten netjes binnen het uur“, vertellen ze hun wachtende familie. De deelnemers aan de Rabobank Dijkenloop, georganiseerd door Triatlon vereniging RDG, lopen deze zondag vijf, tien of vijftien kilometer. Afhankelijk van de afstand, zijn dit één, twee of drie rondes met start/finish op de Beemdweg.

Keerpunten

Het parcours, dat voornamelijk over de zanderige ringdijk van Den Dungen voert, is normaal gesproken te doen. „Maar door de korte keerpunten, flink wat blubber en een heftige wind werd het een flinke tandenbijter“, aldus organisator Corné van Overveld.

Ropa Run

Veel renners gebruikten de tocht als training. Zo ook een lid van Ropa Run Team De Bommelerwaard, die zich over de finish stort. Op adem gekomen vertelt hij even later: „Het was zwaar deze keer, vooral als we tegen de wind in liepen. Je krijgt telkens flinke windstoten te verduren.“ Een teammaat ziet het in ieder geval als een goede voorbereiding op de Ropa Run (Parijs – Rotterdam ten bate van het kankerfonds, red.) komend voorjaar.

Afblazen

Ondanks dat hij op meer gehoopt had, is Van Overveld tevreden over de opkomst. „We dachten vandaag niet eens het aantal van vijftig deelnemers te halen. Vanochtend hebben we zelfs overwogen om het af te blazen. Gelukkig werd de wind minder.“

 

Minimale middelen , maximaal plezier ; dat bleek ook voor de 9e  Lionssportdag te gelden!

Lionsclub Bommelerwaard had deze ronde geen attracties gehuurd maar gezorgd dat we met minimale middelen toch een fijne dag zouden beleven.
Dat is ze zeer goed gelukt en daar bedank ik ze bij deze voor!

Het was weer een geweldig leuke dag die deze keer de volgende onderdelen in zich had: 

Volleybal:
Evenals vorig jaar hebben we hier alle wedstrijdpunten weten te behalen door alles te winnen.
Deze keer hadden we de luxe om uit de spelers/speelsters te kiezen (aangezien we uiteindelijk toch minder aanvulling voor andere teams hoefden te leveren).
Met dank aan Karin en Loes ! 

Coopertest:
12 minuten zwemmen en 12 minuten hardlopen met in elk team 3 man en 1 vrouw.
Wat betreft het zwemmen dachten we dat dit ons Waterloo zou worden.
Gerard Schut , Bart Schut , Johan en Loes hebben hier zo goed gepresteerd dat Jos,Peter,Antoon en Sieta met (zoals ook verwacht) de beste loopprestatie konden compenseren en zo op dit onderdeel alsnog 16 van de 20 te behalen punten scoorden.
Ook hier speciale dank aan Bart. 

Voetvolley:
Helaas , hier hebben we wat laten liggen .
Twee keer gewonnen  en twee keer nipt verloren (dit laatste door te gehaast spel?) 

Touwtrekken:
Hier werden we gewogen en te licht bevonden!
De eerste heat wisten we na lang standhouden alsnog naar ons toe te trekken ; daarna was het echter  bekeken.
De tweede tegen het onverwacht sterke Lions team ging al snel verloren en we lagen er dus uit!  

Bij de prijsuitreiking bleek dat we het beter gedaan hadden dan we zelf inschatten ; een derde prijs hebben we gehaald.
Nummer 1 was Action Fitness Velddriel en nummer 2 FSV Accountants. 

Een disco en een rad van fortuin sloot deze gezellige dag af.

Allemaal bedankt!
Een trotse teamcaptain.

 



Ons team ook in de Franse krant

Zeven maal

 

De nachtegalen van La Foret de Béthisy begroeten ons met schone klanken

In de vroege ochtend, voetstappen met 16 per uur

De eerste zonnestralen, dansend door het groene bladerdek

Strelen het gemoed, passie gekoesterd in serene rust

 

De pompiers van Solesmes, douche niet al te fris, maar warm onthaal

Schoon dorpje in het dal, vanaf de kerk de klim omhoog

Figuurlijk, realistisch, snel zoekend naar het ritme

Waar de avondzon de toppen van de heuvels kust

 

De lichten in de tunnel, kille klanken, ratelende trappen

Stad aan de Schelde, lopen onder de waterspiegel

Maar altijd weer bovenkomen, zonder keuze

Het doorgaan, de teamgeest is een must

 

De cowboys van Ossendrecht in een zonnig ochtendkabaal

Sfeervolle groeten met nog 120 slechts te gaan

Met waaierige tegenwinden de Haringvliet, omhoog

De sneltrein draait op volle toeren, weg verval

 

De muzikale klanken, emotie, daar waar het om draait

Hoeders van de Daniël, en het leven aan een zijden draad

Helden van de Coolsingel, met velen samen één

Omarming, ontlading, de zeven is gehaald, volmaakt getal

  

Gerard Bambacht, juni 2006

 


Volgend jaar weer!                              (door: Sander van Buuren)

 

 

Zwajé de la Mimol vormde maandagmiddag 5 juni een erehaag in Rotterdam voor Roparunteam De Bommelerwaard. Het Zaltbommelse blaasorkest bracht het ‘lijflied’ van het team ten gehore, getiteld ‘Samen Sterk’. De titel verwees al naar de steun aan mensen met kanker en indirect naar de geslaagde samenwerking van Zwajé en het Roparunteam. De titel is echter ook prima bruikbaar om de Roparun 2006 samen te vatten. Het grote aantal wegversperringen en omleidingen zorgde voor de nodige spannende situaties, maar mede door de saamhorigheid onder lopers, fietsers, chauffeurs, cateraars en verzorgers eindigde Team 76 op een prachtige 9e plaats.

 

Roparunteam De Bommelerwaard bereikte de eindstreep op de Coolsingel om 17.05 uur in een tijd van 36 uur en 56 minuten. De 530 kilometers van Parijs naar Rotterdam werden door de acht lopers afgelegd met een gemiddelde snelheid van 14,35 kilometer per uur. Het resultaat betekende niet alleen een erg mooie prestatie, maar toonde tevens de ruime ervaring van het Bommelerwaardse team aan. Waar veel recreatieteams de uiterlijke aankomsttijd van 15.00 uur overschreden en andere wedstrijdteams sterk afweken van de vooraf opgegeven gemiddelde snelheid, bleef Team 76 keurig op schema. Om de gewenste gemiddelde snelheid van 14,3 km/uur ook daadwerkelijk op de borden te krijgen in Rotterdam was de enthousiaste publieke steun die de teams ten deel viel meer dan welkom. In de nachtelijke etappes lag de gemiddelde snelheid door het enkele malen afwijken van de route, de iets moeizamere weersomstandigheden en de onvermijdelijk intredende vermoeidheid iets lager, maar dit werd tijdens de ‘Nederlandse’ etappes op maandag ruimschoots goedgemaakt. Met name Ossendrecht en Bergen op Zoom zijn een begrip onder de Roparunners. Ossendrecht was ditmaal volledig in Westernsferen en de dorpelingen betuigden verkleed als cowboy massaal hun steun in de vroege ochtenduren van tweede pinksterdag. Ook de passage op de volle Grote Markt in Bergen op Zoom gaf de lopers duidelijk vleugels.

Een meer dan verdiend eerbetoon na de zware etappes door het (soms meer dan) glooiende Noord-Franse landschap en de nachtelijke etappes over vaak gevaarlijke en donkere Belgische provinciale wegen.

Hoewel de publieke belangstelling voor de Roparun in Frankrijk en België minder is, werd team De Bommelerwaard uitermate gastvrij ontvangen in een Franse sporthal en Franse en Belgische brandweerkazernes, die dienst deden als rustplaats. In Guiscard, een plaats 100 kilometer boven Parijs, kwam de (Nederlandse) oud-burgemeester van Guiscard die de verblijfplaats al jaren voor het team regelt zelf nog even poolshoogte nemen en een Belgische brandweerman bleef midden in de nacht op om de Roparunners gastvrij te ontvangen in ‘zijn’ kazerne in Asse. Mooie contacten die warm moeten worden gehouden. Want volgend jaar is Roparunteam De Bommelerwaard ongetwijfeld weer van de partij.



Brabants Dagblad

 


 

06-03-2006  Hier het relaas van een ochtend in de Drunense Duinen (van kroegie naar kroegie)
 
Je staat 's-morgens op, kijkt naar buiten, je ziet een besneeuwde tuin, en je realiseert je ineens dat het vandaag de halve van Drunen is.
Gisteravond nog gebeld met Johan Oomen om samen te lopen, dwz ik heb beloofd het stuk van 5 tot 20km mee te lopen.
Ik raap de moed bij elkaar, en onderweg in de auto zie ik dat het alleen maar harder gaat sneeuwen.
Aangekomen in Drunen houdt het op met sneeuwen, en komt Tommie van Hooft enthousiast met een zware doos uit de auto.
Zo, de folders voor de Promenadeloop zijn door Riny weer perfect op tijd gereed, en Frank Bambacht gaat ze aan de finish uitdelen.
Op weg naar de inschrijving kom ik de inlopende toppers van ons team al tegen, het ziet er ondeugend uit.
Bij de inschrijving wordt me verteld, dat ik op mijn manier alleen maar ilegaal mee kan lopen, nou voor het goede doel doe ik het toch.
Op weg naar mijn startpunt (5km-punt) veranderd het weer van een lekker zonnetje tot een pittige sneeuwbui.
Na 15 minuten komen de kenianen langs, en na ca. 20 minuten zie ik een aaneengesloten meute voorbij komen.
Achtereenvolgens moedig ik GvM, PD/EW/GB, JC, HK aan en vele bekenden, en na ca. 26minuten komt Johan voorbij en sluit ik aan.
Het is droog maar wel glad tot aan het 1e kroegje (Roesteberg), waar inmiddels TvH en HvdK ons voorbij zijn gekomen.
Langs de ijsbaan in Waalwijk op 10km beloof ik Johan een mooi uitzicht over de hei, en kort er achter het 2e kroegje (Bos en Duin).
Een niet opgehokte kip wekt verbazing, en op weg naar het 15km punt, zeg ik Johan dat de volgende kroeg (Rustende jager) maar 3km ver is.
Een loper die ons tempo lekker vind, vraagt of wij van de groep van PD zijn, (hij traint op wo.bij hem) hij ziet er fris uit en loopt bij ons weg.
Kijk zeg ik tegen m'n maatje bij die bosrand zie je het al, we gaan scherp links en in een streep nog 2km tot jawel (kroegie Giersbergen)
Het parkoers is nog wat heuvelachtig en voor ons beginnen er al lopers te wandelen, ontspannen lopen roep ik nog eens, we zijn er bijna.
Bij Giersbergen komen we langs de tent van Roparunteam Oirschot, die ons lekker aanmoedigen voor de laatste 2km.
Op weg naar de laatste km zien we HvdK lopen, en stiekum sluiten we aan, (hoi Henk alles goed) Johan en Henk lopen samen lekker door.
500m voor de finish, knijp ik er als ilegaal tussenuit, en glimlach stiekum want we hebben het toch weer geflikt.
Thuis achter de PC zoek ik snel de uitslagen van de andere Roparunners, en glimlach weer, want ook zij hebben het geflikt.
Het was tot 15km niet makkelijk en glad, maar het bleef droog zodat de 25e halve van Drunen weer een succes was.
Onze lopers deden het weer prima. GvM 1.23.57, GB/PD en EW resp. 1.25.43/1.25.46 en 1.26.09> een mooi PR., JC 1:38:42, TvH 1.42.54, HK 1.43.09.
HvdK 1.49.54(oud ropaboy) en J.O. 1.50.55> 1e 1/2mar.
 
Een tevreden teamcaptain.

 8e Bedrijvensportdag Lionsclub Bommelerwaard 24 september 2005 Sporthal “De Kreek” Kerkdriel

Een leuke dag voor ons team , maar wel moeilijk te bezetten. Er was namelijk op deze datum ook al het vertrek gepland voor ons jaarlijks uitje (deze keer wadlopen).
Gelukkig kregen we toch een team op de been , namelijk:

Maria Schoenmakers
Marie-Jeanne Wolfs
Margreet Kösters
Johan Oomen
Jos Clement
Arie Heijstek
Wil Balvers
Hans Kösters 
Helaas kon Irene Knoops door pech op het laatste moment niet meedoen. 

We begonnen met volleybal en hebben daar geen punt laten liggen !
Uitslag: Fsv Accountants + Adviseurs B.V. – Roparunteam de Bommelerwaard      24-29
            Van Voorden-Promac  - Roparunteam de Bommelerwaard                                 17-33
            Roparunteam de Bommelerwaard  - Solipsis B.V.                                                  27-21
            De Groot International – Roparunteam de Bommelerwaard                                17-25

 Daarna kwam het zaalvoetbal:

De poule:
Solipsis  B.V. – Roparunteam de Bommelerwaard                                               1-2
Roparunteam de Bommelerwaard – Fsv Accountants + Adviseurs B.V.        4-0

Een (voor ons team) superscore dus , we mochten zelfs de finale gaan spelen!

Het spel om de plaatsverdeling pakte zo uit: 

Om plaats 5/6 : Van Voorden -Promac  -  Solipsis B.V.                                                  1-0
Om plaats 3/4 : De Groot International – FSV Accountants + Adviseurs B.V.          0-1
Om plaats 1/2:  v.d. Biggelaar Aannemingsbedrijf B.V. – Roparunteam de Bw.      5-0

Eerlijk is eerlijk , we maakten geen schijn van kans tegen v.d. Biggelaar  ; zij konden voetballen en wij deden slechts ons best.

 De stand tot nu toe:

v.d.Biggelaar                                16
Roparunteam                               14
FSV                                                 12
De Groot International               10
Van Voorden  -  Promac             8
Solipsis B.V.                                  7

Denktank: 

Daarna kregen we een 40-tal vragen:
 

Roparunteam                            8 ft                                          8 pt

FSV                                              9 ft.                                         7 pt
Solipsis                                     13 ft.                                        6 pt
v.d. Biggelaar                          13 ft.                                        6 pt
Van Voorden – Promac        16 ft.                                        4 pt
De Groot International          17 ft.                                        3 pt.

Op een gedeelde eerste plaats mochten we dus aan de sterrenslag in de hal beginnen.

Sterrenslag droog:

Helaas bleek dit het begin van ons Waterloo te zijn ; het puzzelgedeelte viel ons zwaar tegen en op veel van de overige onderdelen verloren we veel punten door net een paar seconden langzamer te zijn.
Uiteindelijk scoorde v.d. Biggelaar 8 punten en wij slechts 4.
De kans op de eerste plaats was verloren en we moesten zelfs oppassen om de tweede plaats niet aan FSV kwijt te raken. We hadden op hen nog maar 1 punt voorsprong. 

Sterrenslag nat:


We dachten een redelijk zwemteam te hebben  en dat bleek ook in de score tot uiting te komen.
Van de Biggelaar was weer ijzersterk en behaalde ook hier de volle 8 punten ; wij deden het redelijk en haalden 5 punten.
FSV had het echter goed gedaan en haalde 7 punten en pakte zo op de valreep alsnog de tweede plaats.
We moesten , met her en der spierpijntjes, genoegen nemen met de derde plaats.

Overigens alsnog een mooi resultaat waar we met plezier aan kunnen terugdenken.

De einduitslag:

v.d. Biggelaar                                               38 pt.
FSV                                                                 32 pt.
Roparunteam de Bommelerwaard         31 pt.
Solipsis                                                          24 pt.
Van Voorden – Promac                             22 pt.
De Groot International                               20 pt.

 

 

25 september Wadlopen met “Roparunteam de Bommelerwaard”

Na de uitnodiging van Sjan, hadden zich 18 personen opgegeven voor het wadlopen van Holwerd (friesland) naar Ameland, de nodige voorbereidingen had ze goed voor elkaar.
Een hotel was geregeld, alsmede de nodige adviezen, zoals hoge sportschoenen, (he Jan)
Op zaterdag 24 september vertrokken we vanaf ons vertrouwde zwembad in Zaltbommel.
Helaas moesten Marie-jean en Toos afzeggen, en moest Peter Aben met zijn vrouwtje op het laatste moment afzeggen, waardoor we met twee auto’s konden volstaan.
Het afscheidscadeau van Peter incl. speech bleef in Zaltbommel achter, (goed bewaard in de auto bij Harrie thuis), waar ook de andere auto’s gestald werden. (dankje Harrie).
Meteen in de provincie friesland aangekomen, pauzeerden we even, en vroegen naar een friese lekkernij, maar de oranje koek werd toch gewisseld voor appelgebak met slagroom.
Vroeg in de avond (met een ommetje <foei Sjan>) vonden we het knusse hotel waar Gerard Schut met zijn vrouwtje al de eerste berenburger achterover had geslagen.
Na wat telefoontjes konden we Martijn en zijn vriendin verwelkomen met een goed smakend biertje, waarna we buitenom geloodst werden voor een warme hap, (een cafetaria dus!!!!!)
Met al wat biertjes achter  de kiezen gingen we in Holwerd op zoek naar een goede kok, maar op een groep van onze omvang was rond dit uur niet gerekend, dus toch maar terug naar de frietjes, die door een lachende medewerkster vriendelijk werden geserveerd.
Met een blik op de klok konden we net voor middernacht Stijn verwelkomen, na een potje paintball (in Valkenswaard!!!!), ook hij mocht van ons toch nog een biertje proeven.

De wekker stond op 06.00uur, en met het in de koelbox gereed staande ontbijt/lunchpakket vertrokken we met droge kleding in plastic verpakt naar restaurant zeezicht (bij de veerpont)
We voegden ons bij een hele grote groep fleurig uitgedoste wadlopers, met kleurig hoge gypmjes, waartussen inmiddels ook Jory en Edwin, die vanuit Dokkum waren gereisd.
Langs de dijk werden we in kleine groepjes verdeeld, onze gids was Piet (een reeds op leeftijd zijnde Fries), die een stevige pas inzette door de modder van het 1e uur, (Sjan in een drafje)
Met een prachtig opkomende zon, bij helder weer bereikte we de zand- en mosselbanken, met een bebloed been bij Jory na een val bij de paaltjes, en af en toe een stop voor oa gids Piet.
Bij de doorwaadplaatsen ging Piet gevolgd door Sjan en Ad onder hilariteit plat en nat.
Bij het bereiken van Ameland, kregen we weer een modderstrook, en een klim naar de duin, met afdaling naar het strand, waar we ons in de zee lekker schoon konden spoelen.
Op het strand stond een tractor met platte wagen gereed om ons richting pont (Nes) te brengen, (Antoon was te voet door de duinen gaan wandelen, en contact met hem was zoek)
Aangekomen bij Nes, wachtte ons een verrassing want naar de pont was ook nog eens 2,5km te wandelen, maar oa Adrie en Harrie sloegen zich hier goed doorheen, met het vooruitzicht dat we na de oversteek van de pont in Zeezicht een warme hap te verkrijgen was.

Bij de pont nog steeds geen Antoon, (achteraf bleek hij net op tijd te zijn maar durfde de boot niet te nemen), op de boot werd de geur van gehaktballen door Harrie weerstaan, en met een vlotte plate-service werden de hongerige magen in Zeezicht gestild. Tommy stelde zich beschikbaar om op Antoon te wachten, (hij had de boot toch nog van half drie) en deed een tukje in de auto.

De overige begonnen toch wel een beetje moe, (3 uur wadlopen en een forse wandeling) aan de lange terugreis, die om vijf uur in de middag eindigde bij de woning van Harrie.

Een geslaagd evenement, want in de avond, bij de autorit, en met name tijdens het wadlopen, hebben we toch weer lekker kunnen bijkletsen, en aan teambuilding kunnen doen.

 

Groetjes van Ad Mulders

 

Roparun 2005 

Back to basic, na touringcar en hotels; dit jaar de 2e maal met 2 teams
Nu veldbedjes in een sporthal en een 22-pers. bus en een mat.wagen. 

Lopen om aan mensen met kanker:  leven toe te voegen aan de dagen.
Ook dit jaar via een mooie prom.loop en dankzij sponsors weer een succes. 

Taxi-maasdriel, GGz, Autoponlease en Plieger zorgden voor vervoer,
En ook dit jaar voor de 6e keer de prima fietsen van Cycletours 

In “Bolfood-catering” hadden we op de valreep een vervanger voor Cambium,
Slagerij de Vries, bakker v Keulen en Van Hezik fruit, en vd Oord vanouds 

Print-best en Riny van Houten een begrip binnen team de bommelerwaard
Niets is teveel, en op de valreep ook nog even in team:1 op komen draven. 

Het is weer gelukt om nieuwe mensen te besmetten met het roparun-virus:
Karien, Jos, Henk, Jory, Harrie, Simon, Sieta, Eric, MarieJean en HendrikJan. 

Het 5 e Hooftje heeft zich aangesloten (vader van Martijn), en hoe!!
Ruimte in de hal, incl. gastvrijheid en handige handjes. Dankje Gerardje.
Met een materiaalwagen naar Frankrijk, je zou denken waar begin je aan. 

Irene heeft haar 1e Roparun-live meegemaakt, en Edwin na 2000 weer terug.
Alle verzorgers hebben fantastisch werk gedaan, bijna ieder bleef in de race 

De commissies hebben hun taak prima opgepakt, het was weer een succes,

Peter, kon bij zijn 1e optreden als teamcaptain, meteen vol aan de bak. 

Team: 74 is na opspelende blessures knap teruggekomen in de wedstrijd,

Erik en Jos hebben hun promotie naar team:1 helemaal waargemaakt. 

Het voorrijden van de aanrijroutes en looproute, heeft zijn nut gehad,
Harrie , Adrie , Wim en Ad hebben er ook een leuk uitje van gemaakt. 

Onze Nederlands/Franse vriend Cor de Horde in Guiscard was super,
Probeer in Holland maar eens gratis een sporthal te regelen voor 2 dagen. 

De pastamaaltijd, was prima verzorgd, en voldoende aanwezig,
Lekker om te arriveren, en een half uurtje later met z’n allen te eten. 

De omleiding bij Mechelen, was toeristisch, maar goed bedoeld,
Een prima actie om Gerard S. en Gerard “Plieger” voorsprong te geven. 

Na persoonlijk al eens Gerard Schut te hebben vervangen als loper,
Wederom een blessure, maar positieveling, jij springt weer op de fiets. 

Samenwerking is een punt waar we simpel en erg sterk in zijn,
Zowel bij voorbereiding en opruimen waren velen beschikbaar. 

Tranen van emotie en blijdschap vloeiden op de Coolsingel.
Maar helaas ook tranen van verdriet, tengevolge van teleurstelling.
Jammer, maar door omzettingen is toch niet ieder tot zijn recht gekomen,
Blijkbaar is toch niet duidelijk, dat dit persoonlijk hard aankomt. 

De aankomst werd door allen weer als groots en emotioneel ervaren,
Familie, vrienden en elkaar lekker knuffelen want we hebben het geflikt. 

Team 74: 15,1 ipv 15,2 een 8e plaats, met 7 finishende lopers, geweldig.

Team 76:12.9 ipv 12,8 een 58e, met enorme teamspirit, ik heb ervan genoten. 

Ieder jaar springt er iets speciaal in het oog, zo ook deze keer,
“een dag niet gelachen is een dag niet geleefd”
Jory, heeft er ons van overtuigd, De rit naar Kruibeke heeft ze ons door een dipje gepraat, en uiteindelijk hebben we daar ook nog de brandweer gevonden. 

Roparun 2005 zit er weer op, het sponsorbedrag is weliswaar wat minder,
Maar het gevoel, om te lopen voor het goede doel is er niet minder om. 

Ook in 2006 zullen we zeker weer aan de start staan met: een “vrouwenteam??”
De bestaande commissies werken op de basis van 2005 een plan uit.
Iedere commissie zal aangevuld worden met nieuwe mensen, (actie best. Cie)
Waardoor er fris tegen de organisatie kan worden gekeken. 

Hopelijk, kan de roparun-organisatie in 2006 de moeilijk taak,
om de schittererende route overeind te houden waar maken. 

Blijf lekker trainen, op zaterdagochtend om 09.00u vanaf het zwembad,
Na de schoolvakantie pakken we georgansiseerd de draad weer op.

Ad Mulders teamcaptain

 

Sport is meer dan emotie                                                           door Gerard Bambacht

 

Sport is meer dan emotie. Daar ben ik de afgelopen run wel achter gekomen.
Voor de zevende keer op pad. De zesde maal als loper.
Bij elke Roparun blijkt, dat de medaille meerdere keerzijdes kent. Zo ook deze keer. Een lichamelijk mankement dat roet in het eten gooit. Nooit eerder gebeurd.
Maar ja, je moet blijkbaar alles een keertje meemaken.
Als nooit tevoren blijkt dan, hoe belangrijk een teamband is.
Wanneer je echt op elkaar aangewezen bent, dan pas komt het echte Roparungevoel naar boven.
Organisatorisch liep dit jaar alles gesmeerd binnen het team.
De juiste routes werden tijdig gevonden. Chauffeurs, kaartlezers en fietsers waren superscherp. De vertrouwde handjes koesterden onze edele onderdanen.
En de hongerige maagjes werden gevuld. En als de kar met pastavoer niet ter plekke was, dan werd er onder een vrolijk Solesmeszonnetje gewoon een greep gedaan uit de pannenkoekencollectie. O ja, eindelijk die pannenkoek. Belofte maakt schuld!
De teamcaptain keek en zag dat het goed was. En legde en passant nog wat contacten met het gezag in Saint Gishlain. Wie weet, Roparun-zusterstadje?
Trouwens de teamcaptain bleef niet altijd kijken. Deed af en toe, bewust of onbewust de oogjes stevig toe.
Waarschijnlijk om onze zelfstandigheid en zelfredzaamheid te testen.
Volgens mij zijn we op dat gebied als team wel met glans geslaagd.
Want op het moment, dat het fout dreigde te gaan, hebben we er met z’n allen toch mooi alles uit weten te halen. Uit een shit-moment positieve energie halen, snel effe janken en dan doorknallen. Dat hebben we gedaan. En hoe? Iedereen heeft daar zijn – of haar steentje aan bijgedragen. Dank, dank, dank!!!

Toch wil ik even mijn loopmaatjes met name noemen. Zij hebben het verdiend:

Will. De sierlijkheid waarmee je op PW 1 kwam aanstuiven heb je de hele run behouden. De onderarmen horizontaal, de handen met licht gebogen vingers wat naar buiten gedraaid. Prachtig!

Erik. Verrekte fanatiekeling. Wat een progressie, wat een energie. En jouw vrouwtje heeft mij er doorheen gesleept.

Snelle Toontje. Was even niet snel meer. Kon niet meer. Maar de Phoenix is uit de as herrezen. Zoals we later zeiden: we hebben samen van twee halven één hele gemaakt. Allemachtigprachtig!

Gerard van Mook. Je hebt weer bewezen dat je als kleine man tot zeer grote daden in staat bent. Grote kanjer. Bedankt voor je steun. Ik heb genoten van je prachtige finish op de Coolsingel. Maar volgend jaar doe ik het toch echt liever zelf…

Jos. Jonge hond met ingetogen passie. Over progressie gesproken. Het zat helemaal goed met jou. Je ogen vielen wat in, maar bleven altijd glinsteren.

Rini. De diesel blijft altijd draaien. Hakken sierlijk tegen de kont zwaaiend. Zonder kramp, met glimlach. En altijd en eeuwig betrouwbaar.

En dan Martijn. Woorden schieten tekort. Drie etappes op rij, een Roparunrecord. Wat hebben we samen geknald. En toen ik moest stoppen, buffelde jij maar door. Superkanjer!

Hulde, hulde en meer dan lof voor jullie allen. 

Maar dan nog even naar de eigenlijke kern van het verhaal.
Een gedicht spookte vorige week al door mijn hoofd.
Het werd onderweg tijdens de Roparun pas compleet gemaakt…

 


even stil 

het wordt even stil in mijn hoofd
lopend op de dijk,
het vergezicht, de Waal, lekker windje tegen,
één van mijn favoriete rondjes 

stilte voor de storm
en dan denk ik even
aan het hoe en waarom
en voor wie?
helaas voor zovelen…

ver weg, denk je
maar al te vaak: zo dichtbij
in mijn gedachten al die gezichten
in mijn herinnering al die stemmen
het wordt vol in mijn hoofd
veel te vol voor mij
gevoelens voor even verdoofd 

enkele dagen later
het hoofd is niet meer leeg te krijgen
speren, er voor gaan
eten, snelle douche, massage
we moeten het doorstaan

alweer een wissel
wat trek ik aan?
de makkers naderen met rasse schreden
alle spieren staan op scherp
elke vezel trilt
de focus, het vizier
de loophonger wordt nooit gestild
samen, altijd weer samen
met pijntjes en plezier
je kunt het niet alleen
nooit alleen, maar samen één

 dat speciale, dat aparte
dat bijzondere gevoel
ik denk weer even aan de namen
gezichten flitsen door mijn hoofd
het feit, uiteindelijk het doel

 gewoon maar meedoen voor de fun
dat kent hier geen bestaan
je voelt…, je denkt…, je bent de Run
‘t zit in je, daar heb je ’t voor gedaan

 dan mag je Roparunner zijn
je weet waar je ’t voor doet
verdien je echt de Roparun
en stroomt het door je bloed

 

en dan mag het best wel even stil worden in je hoofd…..

 

Gerard Bambacht, mei 2005

 

Je fietst niet op je eigen karretje

Door fieter Geert Jan
 
Zo dat zit er dan weer op, mijn 3e Roparun.
Gefietst als voorfietser (met routekaart en 's-nachts volop in de verlichting) 7 etappes met een totale lengte van 263 km. Dus mijn fietsconditie is weer bijna op peil!
Alleen had ik de laatste 2 etappes de nodige zadelpijn, maar ja, je fietst niet op je eigen karretje!
De volgende -bijzondere- belevenissen:
 
Ossendrecht
1.   Vorig jaar kreeg ik bij het binnenkomen een "dukske" uitgereikt. Na Ossendrecht bleek dat een "mutske" te zijn geweest; dat heb ik toen doorlopend en bij de finish opgezet.
Deze keer had Ossendrecht de Olympische gedachte als motto (strevend naar Roparunstad van het jaar) en reikte menig fietser de lauwerkrans uit. Jullie begrijpen het al....
 
2.   Vorig jaar juli in Alpe d'Huez trof ik een knaap (wiens gezicht ik meende te kennen) uit Ossendrecht. Ik vertelde dat ik met Pinksteren met de Roparun had meegedaan. Nou zei hij: "Daar ben ik al jaren de spreekstalmeester en dan heb ik jou over onze "Kolensingel" (equivalent voor de Coolsingel) geleid."
Nu hoorde en zag ik hem op het moment dat hij het Roparunteam 76 van de Bommelerwaard annonceerde en reed op hem af. Hij herkende mij onmiddellijk en toen ik bij hem wegfietste (kon mijn team natuurlijk niet te veel loslaten) riep hij om dat de Bommelerwaard zijn fietsers zelfs naar Alpe d'Huez stuurde om zich voor te bereiden op de Roparun. Ook vroeg hij of ik nog mee ging naar Courchevel (een nieuwe uitdaging in de bergen met de Rabobank tijdens de tour), waarop ik -inmiddels zo'n 50 meter verder- met mijn hand een negatieve beweging maakte. Ook dat nam hij nog mee in zijn 'verslag' rond onze doortocht.
 
Rotterdam
Bij de finish reed ik -uiteraard voorzien van mijn lauwerkrans- zwalkend (toch echt niet door de alcohol) van de ene naar de andere zijde van het parcours om het publiek -voor zover nodig, want er was ook voor de 'buitenlanders' genoeg enthousiasme- nog wat te entameren. Dat leverde voor radio Rijnmond blijkbaar voldoende op voor een interview na de finish.
 

Ben weer trots op die bende Roparunners.

 

Door Loper Antoon.

 

Voor mij was het dit jaar een zeer heroïsche strijd.

Na een moeizame (trainings) voorbereiding, een goede start, een mindere 5e etappe, ben ik weer opgekrabbeld en heb de eindstreep wonderbaarlijk gehaald.

Dat kan alleen maar bij “Roparunteam de Bommelerwaard” waar de ondersteuning van de teamleden weer fantastisch was. Met name wil ik Ad Maas, Wim van Mer en Gerard Bambacht bedanken dat ze me op een zeer vakkundige wijze weer aan het lopen hebben gekregen. Ook de 3 overgebleven lopers Gerard van Mook, Wil Balvers en Erik Wolfs hebben zich daarna nog kranig geweerd evenals mijn vervanger op dat moment, Martijn van Hooft die 3 etappes achter elkaar doorbuffelde. Ook Peter Aben  wil ik een compliment geven voor zijn goede omzettingen in de teams waardoor alles toch nog tot een goed eind kwam. Natuurlijk vergeet ik de rest van de ondersteuning: fietsers,chauffeurs, kaartlezers en catering niet maar “last but not least” een pluim voor onze gedreven teamcaptain Ad die weer een berg werk heeft verzet.

Allemaal geweldige prestaties die alleen maar gedaan kunnen worden in een goed geoliede vriendenploeg.

 

Roparunteam De Bommelerwaard op tandvlees naar finish

 Door Sander van Buuren

 

Parijs/Rotterdam – Een aantal leden van Team 74 laat de tranen lopen als op maandagmiddag 16 mei om 14.19 uur de finish op de Coolsingel in Rotterdam wordt gepasseerd. Na een tocht van 530 kilometer met de nodige tegenslagen is de ontlading groot bij het eerste team van Roparunteam De Bommelerwaard. Precies een half uur later spelen zich dezelfde taferelen af als na bijna 41 uur lopen het tweede Bommelerwaardse team, Team 76 de finish bereikt van de 14e editie van De Roparun.

 

De bespiegelingen vooraf waren duidelijk: bij Team 74 werd ingezet op een gemiddelde snelheid van 15,2 kilometer per uur en bij Team 76 op 12,8. Door Team 76 te laten starten om 22.56 uur en Team 74 om 3.33 uur zouden de ploegen om respectievelijk 15.00 en 14.00 uur de finish moeten bereiken, zodat het feestje op de Coolsingel gezamenlijk gevierd zou kunnen worden. Maar de Roparun is een avontuur en een goed avontuur kent altijd enkele verrassende wendingen en onverwachte (of ongehoopte) ontwikkelingen.

Het avontuur Roparun 2005 begint voor de 50 leden van Roparunteam De Bommelerwaard op zaterdagmiddag 14 mei in een sporthal in Guiscard, een plaatsje ruim 100 kilometer boven Parijs. Na een stevige pastamaaltijd vertrekken de lopers, fietsers, chauffeurs en kaartlezers van Team 76 naar het startterein, Parc La Courneuve in Noord-Parijs. Team 74 hoeft pas om 01.00 uur deze kant op en dus wordt geprobeerd om op de meegebrachte veldbedden nog even een paar uurtjes te slapen. ‘Geprobeerd’, want de spanning is bij iedereen duidelijk voelbaar. Vooral voor de lopers lijkt de klok in het ‘basiskamp’ stil te staan. Zo dicht bij de startlijn in Parijs willen zij het liefst zo snel mogelijk aan de slag.

Na het controleren en monteren van de fietsen en het vullen van de voedsel- (krentenbollen, mueslikoeken, energierepen, pinda’s, chocola en bananen) en drankvoorraad (water en sportdrank) mogen ook de eerste vier lopers van Team 74 met het begeleidende taxibusje naar de start. Hier valt direct de eerste meevaller te noteren: de verwachte regendruppels zijn nergens te bekennen en de temperatuur is goed. De eerste uren van Roparun 2005 verlopen dan ook prima. Als om 06.40 uur na 48 kilometer wordt overgegeven aan de andere vier lopers van het team is al een voorsprong van vijf minuten op het tijdsschema opgebouwd en begint de zon door te breken in de Noord-Franse polders. Na de wissel wordt door de eerste ploeg snel de rustplaats opgezocht, de brandweerkazerne in Compiègne, waar een warme douche, een goede maaltijd en de massagetafel wachten. Om 08.20 uur is de ploeg weer helemaal fris om het bij het tweede wisselpunt weer over te nemen.

De zondag verloopt voorspoedig. De etappes door het zonnige Noord-Franse en Zuid-Belgische landschap, die een lengte kennen tussen de 35 en 52 kilometer, worden keurig volgens schema afgelegd. Regelmatig telefonisch contact tussen de captains van Team 74 en 76 maakt duidelijk dat het ook bij Team 76 prima loopt. Bij het ingaan van de nacht laten de eerste pijntjes zich voelen. De etappes worden weliswaar iets korter (30 tot 40 kilometer), maar de wegen worden er niet beter op en ondanks dat het droog blijft, worden ook de weersomstandigheden zwaarder. De temperatuur daalt snel en een stevige mist zet op. In de vroege uren van de maandagochtend volgen de slechtnieuwsberichten zich achter elkaar op. Beide ploegen van Team 74 zien een loper met een blessure uitvallen, waardoor een goede positie in het eindklassement verkeken lijkt. Omdat ook bij de overgebleven lopers enkelen kampen met lichte blessures, lijkt de wedstrijd uitlopen in een rustiger tempo de enige optie. Na het optrekken van de mist ziet de wereld er echter letterlijk en figuurlijk weer een stuk zonniger uit. De temperatuur gaat omhoog, de wegen worden beter, het publiek langs de route wordt steeds talrijker en massages, aanpassingen in de schoenen van enkele lopers en intapen zorgen er voor dat zeven lopers verder kunnen, zodat na twee langzamere etappes weer gas kan worden gegeven. In de laatste 60 kilometer worden tientallen eerder gestarte teams opgeslokt, waaronder Team 76, dat bezig is aan een prachtige Roparun. Volgens de planning zou Team 74 een uur eerder om de Coolsingel aan moeten komen dan Team 76, maar pas vlak voor de Haringvlietbrug weten de lopers van Team 74 de collega’s van team De Bommelerwaard te passeren.

Op de finish bedraagt het verschil tussen beide teams dan ook slechts een half uur. Team 74 blijft met een afgerond gemiddelde van 15,1 kilometer per uur net achter bij de opgegeven snelheid van 15,2. In het officieuze eindklassement betekent dit een achtste plaats. Een prachtige prestatie, zeker gezien de tegenslagen. Team 76 weet zelfs boven de opgegeven gemiddelde snelheid van 12,8 te blijven: afgerond komen zij uit op 12,9 kilometer per uur, goed voor de 57e plaats in het veld van 180 teams.
 

Roparunteam houdt vuur brandend

Door Sander van Buuren

 

Bommelerwaard – Roparunteam De Bommelerwaard reist zaterdagochtend 14 mei weer af naar Parijs om voor de zesde maal aan de start te verschijnen van de Roparun, de langste non-stop estafetteloop ter wereld die na 530 kilometer op maandagmiddag 16 mei eindigt in Rotterdam. De trainingen in de laatste weken hebben laten zien dat het team helemaal klaar is voor de nieuwe uitdaging.

 

Tussen de vaste trainingskilometers door werd op donderdag 5 mei een eervolle testloop afgelegd. Op verzoek van het Oranjecomité Kerkdriel bracht Roparunteam De Bommelerwaard het bevrijdingsvuur van Wageningen naar het Monseigneur Zwijsenplein in Kerkdriel, waar burgemeester J. Mikkers en zijn wethouders de lopers en fietsers na een estafetteloop van vijf uur ontvingen. Voor het team betekende dit niet alleen een goede laatste testcase, maar ook een mooie bijdrage aan de viering van bevrijdingsdag in de Bommelerwaard, vind ook Gerard Bambacht, die als loper en initiatiefnemer vanaf het eerste uur bij Roparunteam De Bommelerwaard betrokken is: “Om deel uit te maken van het Roparunteam dien je bezieling te hebben. De belangrijkste drijfveer om dit te doen is eigenlijk niet het lopen zelf, maar de doelen die je hiermee ondersteunt. Dit geldt niet alleen voor de goede doelen van het Roparunfonds, maar ook voor andere activiteiten waaraan je als Roparunner een bijdrage kunt leveren. Het ophalen van het bevrijdingsvuur is hier een voorbeeld van, maar bijvoorbeeld ook de organisatie van de sponsorloop voor Azië die we in januari samen met de Bommelerwaardse basisscholen hebben gehouden. Hier werd door 1.500 kinderen 25.000 euro bijeen gelopen. Dat is echt prachtig. Ook bij de Promenadeloop in april hebben we weer benadrukt hoe belangrijk en mooi we het vinden dan kinderen zich belangeloos in willen zetten voor leeftijdsgenootjes. Het Roparunfonds richt zich heel sterk op de steun aan jonge kankerpatiëntjes. Dat maakt het tot zo’n mooi doel. Zolang wij als team de steun aan al die goede doelen als gezonde drijfveer weten te behouden is het niet moeilijk om de finish in Rotterdam te halen.”

Vorig jaar zetten 188 teams zich via de Roparun in voor het Roparunfonds. Gezamenlijk liepen zij ruim 2,6 miljoen euro bijeen, waarmee de teller na dertien jaar Roparun op 16 miljoen euro staat. Met dit geld wordt een groot aantal projecten ondersteunt dat zich richt op het verbeteren van de kwaliteit van het leven van kankerpatiënten. Hierbij valt te denken aan projecten van diverse (kinder)ziekenhuizen in Nederland en Frankrijk en het opzetten van eigen vakantiebungalows en inloophuizen waar kankerpatiënten en hun familieleden kosteloos kunnen verblijven. Inmiddels hebben drie Roparun Inloophuizen de deuren geopend, waar ontspannende activiteiten worden geboden, informatie verkregen kan worden en kan worden deelgenomen aan groepsgesprekken. Daarnaast worden landelijke organisaties als het Vicky Brownhuis en de Stichting Asbestkanker ondersteunt.

Roparunteam De Bommelerwaard kon vorig jaar dankzij sponsoring van Bommelerwaardse bedrijven en particulieren en de opbrengst van de Promenadeloop en lotenverkoop 29.000 euro overmaken naar het Roparunfonds. De voorlopige opbrengst van dit jaar komt wat lager uit, maar hier is volgens Bambacht een duidelijke oorzaak voor aan te wijzen: “Veel mensen hebben een bijdrage geleverd voor de ramp in Azië en dat is natuurlijk heel begrijpelijk en terecht. Wij doen er alles aan om het belang van het Roparunfonds bij iedereen onder de aandacht te blijven brengen. Wij willen het vuur als het ware brandend houden.”

Het vuur dient niet alleen brandend te worden gehouden in de Bommelerwaard maar ook binnen het team. Met in totaal 50 teamleden (lopers, fietsers, chauffeurs, kaartlezers, cateraars, verzorgers) wordt in twee teams van acht lopers deelgenomen. Door de grootte van de groep dienen ieder jaar enkele nieuwe teamleden ingepast te worden. Geen probleem volgens teamcaptain Ad Mulders: “We hebben veel ervaren mensen in de ploeg, die precies weten wat de Roparun inhoudt. Het is een geoliede machine waarin nieuwe teamleden zich snel thuis voelen. We zijn er weer helemaal klaar voor. Als iedereen tijdens de run de afspraken goed nakomt en vooral ook geniet komt het allemaal prima voor elkaar.”

 

5 mei 2005.
Roparunteam "De Bommelerwaard" heeft weer eens nuttige (en gezellige) kilometers mogen afleggen.
We hebben het "bevrijdingsvuur" in Wageningen mogen ophalen en in de gemeente Maasdriel de bevrijdingsfakkel ontstoken.
Om 4:45 uur vertrokken we vanaf bij "De Kreek" met twee busjes van taxi Maasdriel.
Om 6:00 uur werd onze fakkel (en de stormlamp als reserve) ontstoken en begon de loop.
Er waren 4 ploegen van 4 lopers, 3 fietsers, 2 chauffeurs en onze teamcaptain Ad.
We liepen volgens de route die Rini had uitgestippeld. Rini kon helaas niet aanwezig zijn maar Ad heeft de honneurs prima waargenomen.
Het begin van de loop was vooral voor de fietsers fris maar het weer was verder goed en het bleef de hele morgen droog.
Via de Grebbeberg en Rijnbrug bij Rhenen liepen we de Betuwe in. Verder door Lienden en Echteld naar de tolbrug bij Tiel waar we de Waal overstaken. Omdat we een langzaam loopschema hadden was er voldoende tijd voor een dolletje en een grapje. Onderweg was RTM volop in de weer om ons team te filmen. Via Wamel en Dreumel bereikten we de gemeente Maasdriel bij Heerewaarden. Via Rossum, Alem en Veldriel bereikten we het gemeentehuis van Kerkdriel waar we door het Heerewaardense "Herivarda"  (Pipes and Drumsband) werden opgewacht. Met passende muziek vertrokken we naar het plein waar burgemeester Mikkers ons verwelkomde en in zijn toespraak over de bevrijding van Maasdriel memoreerde.
Namens ons team mocht onze "laatste loop-versterking" Sita van Kervel het bevrijdingsvuur ontsteken.

 

 

Wim van Mer koninklijk onderscheiden

 

Het heeft Hare Majesteit behaagd………

Onze trouwe masseur Wim van Mer heeft op 29 april 2005 van burgemeester Mikkers van de Gemeente Maasdriel  een koninklijke onderscheiding ontvangen voor het vele vrijwilligerswerk dat Wim al jarenlang doet. Hij is benoemd tot Lid in de Orde van Oranje Nassau.

Binnen ons Roparunteam is Wim al weer enkele jaartjes actief als masseur. Mede dankzij hem worden onze vermoeide spiertjes onderweg soepel gehouden. We zijn daarom ook zeer trots, dat hij deze onderscheiding heeft mogen ontvangen. En gelukkig houdt Wim wel van een versiering.

“Wimke, van harte proficiat! Hopelijk blijf je nog lang onze masseur.”

 

Verslag van Promenadeloop 2005.
Uitslag van Promenadeloop 2005.

Roparunteam beste sportploeg van Maasdriel !!

Klik op krantenknipsel om te vergroten.
Backspace of vorige om terug te gaan.

 


 

Tijdens de carnaval konden we op een ludieke wijze wat reclame maken voor onze
"nominatie sportploeg van het jaar".
We hebben veel plezier gehad en totaal 1200 stemwijzers!!!! uitgedeeld.
We gingen er met de 11e prijs vandoor dat is toch een mooie prijs met carnaval.
Het prijzengeld gaat natuurlijk naar het goede doel.

Roparunners brengen bevrijdingsvuur naar Maasdriel

Genomineerde "sportploeg  2004" draagt bij aan bevrijdingsfeest   (Carillon februari 2005)

 Zoals ook  op 5 mei 1995 het bevrijdingsvuur vanuit Wageningen naar Kerkdriel werd gebracht door een enthousiaste groep lopers zal  ook dit jaar het "symbool van bevrijding" naar onze gemeente worden gehaald. Dit jaar door de Stichting Roparun Bommelerwaard. Een groep lopers die zich inzet om zoveel mogelijk geld in te zamelen voor kankerpatiënten. In het bijzonder voor kinderen. Zeer speciale projecten, zoals vakantieverblijven, begeleidings- en therapiecentra, sociale fondsen, inloophuizen, enz., worden uit de ingezamelde gelden gefinancierd. Kortom: alles wat het leven van kankerpatiëntjes draaglijker maakt.

Inmiddels is de voorbereiding voor roparun 2005, een hardloopwedstrijd van Parijs naar Rotterdam over 530km, in volle gang.

Het verzoek van het Oranjecomitee  om in de nacht van 4 op 5 mei naar hotel de Wereld in Wageningen af te reizen werd met gejuich ontvangen. Een mooie gelegenheid om zich ook op ander gebied verdienstelijk te maken en een prima training voor de Roparun!

De te overbruggen afstand van ca. 50 km mag voor deze sportieve dames en heren natuurlijk geen probleem zijn. Op welk tijdstip de groep met het bevrijdingsvuur in Kerkdriel arriveert is nog niet bekend maar zal afhangen van de organisatie (Oranjecomitee). Wel stellen de Roparunners het op prijs dat zoveel mogelijk lopers, dus ook niet-Roparunners, de laatste kilometers aansluiten om zo met zoveel mogelijk hardlopende mensen op het Mgr. Zwijsenplein aan te komen. Plaats en tijdstip van aansluiting worden nog bekend gemaakt, zo ook de exacte route die wordt afgelegd.

De Roparunners hopen niet alleen  het bevrijdingsvuur op 5 mei te dragen maar zeker ook de eervolle titel "Sportploeg van 2004". Deze titel wordt door de gemeente Maasdriel toegekend op 22 februari a.s.. Of eigenlijk door de inwoners van Maasdriel middels een heuse stemming. Hiervoor kan een stemformulier (zie Het Carillon vorige week) worden ingeleverd of een email (zie www.maasdriel.nl - onder nieuws) worden verzonden.

Is voor u nog niet helemaal duidelijk waarom de Roparunners zijn genomineerd dan nog even de wapenfeiten:

Leden zetten zich belangeloos in voor kankerpatiënten; lopen is slechts een middel om publiciteit te verkrijgen;

Totale opbrengst uit lotenverkoop en sponsorgelden gaan naar beoogde doelen; alle onkosten worden door leden zelf betaald;

In 2004 is met alle activiteiten € 29.000,- bijeengebracht wat het totaal van de afgelopen jaren op ruim € 100.000,- brengt;

Prestatie's in Roparun: 2000-18e; 2001-18e; 2002-5e; 2003-10e; 2004-10e en 68e (2 teams);

Organisatie Promenadeloop, een prestatie- annex wedstrijdloop met bijna 500 deelnemers; een sponsorloop met in 2004 een opbrengst van € 6200,-;

Promotie op Braderie in Zaltbommel en tijdens Acht van Driel;

Sportief: Wekelijkse training op zaterdagochtend, deelname aan regionale wedstrijden, individueel 80-120km  trainingskilometers per week, Rondje Bommelerwaard-promotieloop van 60km;

Team: Ca. 20 lopers en ca. 30 vrijwilligers om het team het gehele jaar door te ondersteunen bij de Roparun, bij promotionele activiteiten, interne organisatie, lotenverkoop en bijeenbrengen van sponsorgeld.


 

Roparun team de Bommelerwaard is door een onafhankelijk team van 3 wijze mannen genomineerd om mee te doen aan de verkiezing van sportploeg van het jaar 2004 van de gemeente Maasdriel. Lees meer hierover onder de volgende link. www.maasdriel.nl

 

Bommelse scholieren rennen voor Azië

 

Het kan niemand zijn ontgaan: de enorme ramp die Azië  op tweede Kerstdag  heeft getroffen. Er is inmiddels heel veel geld ingezameld voor hulp aan de mensen in de getroffen gebieden. Ook in de Bommelerwaard wordt er via allerlei acties geld  ingezameld voor dit goede doel. Bijna alle basisscholen hebben inzamelacties of sponsorlopen georganiseerd. Op vrijdag 14 januari liepen alle scholieren van alle Bommelse basisscholen hun sponsorloop voor Azië. Wij mochten, als Roparunteam, de organisatie van het actieve gedeelte van deze gezellige loopdag voor onze rekening nemen. De jongste kinderen liepen hun rondjes, samen met onze teamgenoten, in de sporthal bij het Cambium aan de Courtine. Deze kleine kids zetten duidelijk hun beste beentje voor, op het vrolijke ritme van de Kabouter Plop- en K3-muziek. De groepen 4 t/m 8 mochten in Sporthal De Ring hun sportieve kunsten vertonen. Elke 20 minuten ging er een groep van ongeveer 50 leerlingen van start. We begonnen telkens met een gezamenlijke warming-up op lekkere beatmuziek. En daarna kreeg de jeugd een afwisselend loopprogramma van ongeveer een kwartier voorgeschoteld. Iedereen deed zijn/haar uiterste best, luid aangemoedigd door het enthousiaste publiek op de tribunes. Na afloop was er voor alle kinderen een lekker flesje yoghurtdrank en een heerlijke appel. En dat smaakt wel na een poosje lekker sporten. Heel  bijzonder  was  de yell  die  als een soort golf

de gehele dag door van  de ene  groep  naar  de  andere  groep  werd  doorgegeven:                                                              

Vet cool, vet cool! We rennen voor het goede doel! En dat is gebeurd ook. Want de 1500 schoolkinderen liepen samen bijna € 25.000,= bij elkaar voor het goede doel. Een prachtig bedrag! Hiermee kunnen weer heel veel mensen worden geholpen. We hebben er samen een prachtige loopdag van kunnen maken. Met een mooie hoofdrol voor alle rennende kinderen die zoveel geld hebben opgehaald. En wij hopen natuurlijk, dat wij  veel van deze kinderen straks weer terugzien bij de start van de Zesde Bommelse Promenadeloop op 23 april. Want wat is er nou leuker, dan gezellig samen rennen voor het goede doel?!

 Gerard Bambacht

 


Bedank kaartje van de Zaltbommelse basisscholen.

        
Aanklikken om te vergroten.

 

 

Team de Bommelerwaard al weer op weg naar Roparun 2005 

Door Sander van Buuren 
December 2004

Bommelerwaard – 14 mei 2005 lijkt nog ver weg. Deze datum staat echter al lang en breed omcirkeld in de agenda’s van de leden van Roparunteam De Bommelerwaard. Op deze dag gaat namelijk de veertiende editie van de Roparun van start. De lopers van team De Bommelerwaard zijn inmiddels al weer hard in training en alle leden van het team zetten zich in voor de verkoop van loten en het werven van sponsors. Niet ter ondersteuning van het team, maar van het Roparunfonds dat haar financiële middelen aanwendt voor duurzame projecten voor kankerpatiënten. 

Roparunteam De Bommelerwaard nam vorig jaar voor het eerst met twee teams deel aan de Roparun, de langste non-stop estafetteloop ter wereld van Parijs naar Rotterdam (voorheen van Rotterdam naar Parijs). Deze deelname met in totaal 16 lopers en ongeveer 35 ondersteunende teamleden zorgde zowel in de voorbereiding als tijdens de loop voor veel organisatorische uitdagingen. Alle leden van team De Bommelerwaard waren na afloop echter zo enthousiast dat besloten is ook dit jaar weer met twee teams aan de start te verschijnen. En dat betekent dus weer een hele organisatie waar niet vroeg genoeg mee gestart kon worden. De lopers trainen inmiddels al weer gezamenlijk op zaterdagmorgen. Iedere eerste zaterdag van de maand in de bossen en op de atletiekbaan van atletiekvereniging Prins Henkdrik in Vught en op de overige zaterdagen van 9.00 tot 11.00 uur rondom Zaltbommel, waarbij gestart wordt vanaf het parkeerterrein bij zwembad Akwamarijn. De eerste nieuwe lopers hebben zich al aangesloten bij deze groepstrainingen en teamcaptain Ad Mulders zou het leuk vinden als zich nog enkele enthousiaste lopers melden: “Voor gedreven lopers die het in zich hebben om drie of vier keer per week te trainen en die een halve marathon goed aankunnen lijkt het trainen met onze loopgroep me een hele leuke en gezellige uitdaging. Lopers die zich bij ons aan willen sluiten moeten zich er echter wel bewust van zijn dat zij zich niet uitsluitend aansluiten bij een loopgroep, maar bij een enthousiast team dat zich inzet voor een goed doel. Als echte Roparunner word je geacht je ook in te zetten bij bijvoorbeeld lotenverkoop, sponsorwerving en het organiseren van een evenement als de jaarlijkse Promenadeloop”. In de komende maanden wordt door de lopers van team De Bommelerwaard niet alleen gezamenlijk getraind, maar ook deelgenomen aan (recreatieve) lopen als de Engelenmeercross, De Hoogheuvel Dijkenloop in Den Dungen en de halve marathon in Drunen. Op basis van onder meer de inzet tijdens de trainingen en de resultaten bij de verschillende lopen worden in januari de teamsamenstellingen bepaald.

De sportieve kant van de Roparun gaat hand in hand met het charitatieve aspect. Vandaar dat ook de verkoop van loten en het werven van sponsors al weer van start is gegaan. De leden van Roparunteam De Bommelerwaard benaderen bedrijven in hun omgeving voor sponsoring en proberen loten te verkopen voor de grote Roparun-loterij, met in de prijzenpot onder meer verschillende vakantiereizen. De volledige opbrengst van deze acties komt ten goede aan het Roparunfonds, waar door team de Bommelerwaard vorig jaar 29.000 euro naar kon worden overgemaakt.

 

Voor nadere informatie over deelname aan trainingen: Peter Aben, tel: 06-29527746

Voor de aankoop van loten(boekjes): Gerard van Mook, tel: 0418-662052 of Gerard Bambacht, tel: 0418-511222. Overige informatie is verkrijgbaar via de website: www.bommelerwaard-runners.nl.

 

 

Roparun - Team de Bommelerwaard